بررسی تاثیر گذاری بخشش درمانی بر افزایش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی ناحیه ۱ زاهدان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر گذاری بخشش درمانی بر افزایش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی ناحیه ۱ زاهدان به صورت توصیفی - همبستگی در فروردین ۱۴۰۴ با در نظر گرفتن ۶۵۷ نفر به عنوان جامعه ی آماری و انتخاب ۱۲۵ نفر به شیوه ی تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند همچنین از پرسشنامه ی سه سوالی با ضریب آلفای کرونباخ ۰,۷۸۴ استفاده شد. بررسیها نشان می دهند که توانایی بخشیدن همواره از اعتقادات و ارزشهای فرهنگی سرچشمه می گیرد خلاقیت در تدریس به معنی این است که معلم اصول و روشهای متنوع فنون یاددهی یادگیری را بیابد و در روند آموزش مطالب از آنها استفاده کند و همچنین موانع و مشکلات دانش آموزان را در مسیر تدریس موفق خود بشناسد و ضمن رفع مشکلات درسی آنها فراگیرندگان را به گونه ای هدایت کند تا بتوانند مهارت هایی از قبیل قدرت تجسم، پیش بینی و در نهایت ایجاد ایده های جدید خلاق را در خود تقویت کنند. در یک تدریس کارآمد فقط آگاهی دانش آموزان از مطالب درسی به تنهایی کافی نیست بلکه حفظ و نگهداری دانسته ها نیز اهمیت دارد؛ ولی در صورتی این دو مرحله یعنی آگاهی و به خاطر سپردن ارزش واقعی خود را پیدا می کنند که دانش آموز وقتی به آن اطلاعات نیاز پیدا می کند، بتواند به راحتی آنها را به یاد بیاورد براساس استنباط های انجام شده بخشش درمانی در قالب مولفه های کنترل احساسات منفی اطمینان از عدم تکرار واقعه، درک علت ب افزایش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی ناحیه ۱ موثر است. پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی پیرامون تاثیر مولفههای بخشش درمانی بر کاهش پرخاشگری مقالاتی نوشت.

کلیدواژه ها:

بخشش درمانی ، خلاقیت ، دانش آموزان ابتدایی ، ناحیه ۱ زاهدان