نقش اضطراب امتحان در عملکرد تحصیلی و راهکارهای کاهش آن

آزمونهای تحصیلی نقش مهمی در ارزیابی عملکرد تحصیلی ایفا می کنند و به طور قابل توجهی بر شیوه های آموزشی و تجربیات دانشجویان در محیط های یادگیری مختلف تاثیر می گذارند. از نظر تاریخی آزمونهای استاندارد شده رکن اصلی ارزشیابی آموزشی بوده اند و از تمدنهای باستانی تا ارزیابی های مدرن مانند SAT و ACT تکامل یافته اند که اغلب با الزامات پاسخگویی آموزشی و تامین بودجه در ایالات متحده مرتبط هستند. افزایش آزمونهای با اهمیت بالا به ویژه پس از قوانینی مانند قانون No Child Left Behind در سال ۲۰۰۲، گفتگوی ملی را در مورد تاثیر آنها بر یادگیری، رفاه و عدالت آموزشی دانش آموزان برانگیخته است. قابل توجه است که فشار مرتبط با آزمون منجر به نگرانی های گسترده ای در مورد اضطراب امتحان شده است که درصد قابل توجهی از دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد - برآوردها نشان می دهد که ۲۵ تا ۴۰ درجات مختلفی از اضطراب را تجربه می کنند که می تواند عملکرد آنها را مختل کند. منتقدان استدلال می کنند که آزمونهای استاندارد شده سنتی اغلب به جای پرورش درک عمیق تر یا مهارت های تفکر انتقادی به طور محدود بر حفظ طوطی وار تمرکز می کنند بنابراین نمی توانند توانایی های جامع دانش آموز را به طور دقیق منعکس کنند. این نقد بحث هایی را در مورد اعتبار و انصاف تکیه بر چنین ارزیابی هایی برای سنجش نتایج آموزشی دامن زده است. در پاسخ به این انتقادات، مربیان و سیاست گذاران روش های ارزیابی جایگزینی را برای ایجاد یک محیط یادگیری حمایتی تر و موثر تر بررسی می کنند. راهکارهایی مانند ارزیابی مستمر، روش های ارزشیابی متنوع و فرصت هایی برای بازخورد دانش آموزان با هدف کاهش تاکید بر آزمونهای با اهمیت بالا و در عین حال ترویج دیدگاه جامع از توانایی ها و پیشرفت دانش آموزان است. این تلاش ها بر این شناخت فزاینده تاکید دارند که یادگیری دانش آموز باید به عنوان یک فرآیند پویا در نظر گرفته شود، فرآیندی که به بهترین وجه از طریق شیوه های ارزیابی متنوع و کم فشار پشتیبانی می شود.

کلیدواژه ها:

آزمون ، تحصیلی ، ارزیابی عملکرد ، اضطراب امتحان ، ارزیابی ، جایگزین ارزیابی مستمر ، عدالت آموزشی