تحلیل تاثیر فضای فیزیکی کلاس بر خلاقیت و عملکرد تحصیلی با رویکرد نوروسایکولوژی آموزشی در مدارس دولتی

پژوهش نیمه آزمایشی حاضر با هدف بررسی تاثیر طراحی هوشمندانه فضای فیزیکی کلاس بر شاخصهای شناختی و هیجانی یادگیری انجام شد. این پژوهش با روش ترکیبی (کمیکیفی) بر روی ۱۶۰ دانش آموز پایه پنجم و ششم مدارس دولتی گلستان که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند اجرا گردید گروه آزمایش در کلاسهای با طراحی ویژه نور) طبیعی کافی، رنگ آمیزی آبی چیدمان دایره ای و وجود گیاهان (طبیعی) و گروه کنترل در کلاسهای سنتی به مدت ۳ ماه آموزش دیدند. یافته ها نشان داد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بهبود ۲۳٪ در عملکرد تحصیلی ۲۰۱۷ در مقابل ۲,۴۱۵٫۳؛ ۰,۰۰۱>p)، افزایش ۳۱ در نمرات خلاقیت ۲۵۶ در مقابل ۷,۱۷۲؛ ۰,۰۰۱>p و کاهش ۲۸ در سطح کورتیزول بزاقی ۱۷۱۷۲٫۳ (۲,۸ ۰٫۵ در مقابل ۰۶۳۹ nmol/L؛ ۰,۰۰۲>p) داشتند تحلیلهای کیفی نیز حاکی از افزایش ۴۰ مشارکت کلاسی و کاهش ۲۵ مشکلات انضباطی در گروه آزمایش بود. مطالعه حاضر از سه جهت حائز اهمیت است نخست تایید تجربی تاثیر همزمان چندین عامل محیطی بر یادگیری؛ دوم، ارائه شواهد عصب شناختی کاهش (کورتیزول برای تاثیرات محیط فیزیکی و سوم طراحی الگوی بومی برای مدارس ایران. این یافته ها میتواند مبنای علمی برای بازنگری در استانداردهای طراحی فضای آموزشی و برنامه ریزیهای کلان آموزشی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

طراحی فضای آموزشی ، نوروسایکولوژی ، عملکرد تحصیلی ، خلاقیت ، کورتیزول ، یادگیری خودراهبر