اهمیت و ضرورت بازیهای بومی محلی در مدارس

بازیهای بومی محلی در بسیاری از جوامع، به عنوان یکی از بخشهای اصلی تربیت کودکان و نوجوانان بوده است. این بازیها نه تنها به صورت گروهی برگزار می شدند بلکه شامل ارزشهای اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی خاص خود بودند. در گذشته بازیهای بومی محلی به شکلهای مختلف در محیطهای باز و با حضور افراد از گروههای سنی مختلف برگزار می شدند. این بازیها معمولا با هدف تقویت روابط اجتماعی، تقویت تواناییهای جسمانی و ذهنی و ایجاد حس همبستگی میان افراد جامعه طراحی می شدند. بازیهای بومی محلی به طور مستقیم و غیرمستقیم می توانند در فرایند یادگیری کودکان تاثیرگذار باشند. این بازیها نه تنها در تقویت مهارتهای جسمانی دانش آموزان نقش دارند بلکه در زمینه های مختلفی مانند رشد اجتماعی، رشد ذهنی و تقویت تواناییهای عاطفی نیز موثر هستند. پژوهش ها نشان داده اند که بازیهای بومی محلی می توانند ابزار مناسبی برای یادگیری مهارتهای مختلف زندگی از جمله مدیریت زمان، پذیرش مسئولیت، همکاری در گروهها و تصمیم گیریهای سریع باشند. از این رو بازیهای بومی محلی در آموزش فراتر از تفریح و سرگرمی قرار می گیرند و به عنوان ابزاری برای تربیت شخصیت و مهارتهای اجتماعی شناخته می شوند. امروزه با وجود پیشرفتهای تکنولوژیکی و حضور پررنگ بازیهای دیجیتال، بسیاری از بازیهای بومی محلی به فراموشی سپرده شده اند یا تنها در برخی مناطق محدود اجرا می شوند. این مسئله موجب شده است که نسل جدید کمتر از این بازیها بهره برداری کنند و از آنجا که این بازیها ویژگی های آموزشی و تربیتی زیادی دارند، به نظر می رسد که از دست دادن آنها ضررهای اجتماعی و فرهنگی به همراه خواهد داشت. به همین دلیل توجه به بازیهای بومی محلی در نظام آموزشی مدارس می تواند راهی برای بازگرداندن این ارزشهای فرهنگی به جامعه باشد.

کلیدواژه ها:

اهمیت ، ضرورت ، بازیهای بومی محلی ، مدارس