مروری بر رابطه فرهنگ یادگیری و خودکارآمدی شغلی با سبک مدیریت کلاس درس

در این مطالعه مروری سیستماتیک رابطه تعاملی بین فرهنگ یادگیری خودکارآمدی شغلی و سبک مدیریت کلاس درس مورد بررسی قرار گرفته است. این سه متغیر به عنوان عوامل کلیدی موثر در عملکرد معلمان و کیفیت آموزش از طریق تحلیل منابع علمی موجود در حوزه روانشناسی آموزشی و علوم تربیتی به صورت جامع و نظام مند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که فرهنگ یادگیری به عنوان یک عامل محیطی سازمانی نقش مهمی در توسعه خودکارآمدی معلمان دارد؛ زیرا ایجاد محیطی حمایتی و همکارانه فرصت یادگیری مستمر و به اشتراک گذاشتن تجربیات را فراهم می کند. خودکارآمدی نیز به عنوان یک سازه روانشناختی، نقش کلیدی در نحوه واکنش معلمان به موقعیت های چالشی، تصمیم گیری های آموزشی و انتخاب سبک های مدیریتی ایفا می کند. در نهایت، سبک مدیریت کلاس درس به عنوان نمایه ای از تعامل بین فرهنگ یادگیری و خودکارآمدی تحت تاثیر این دو متغیر قرار دارد و به طور مستقیم بر کیفیت محیط یادگیری تاثیر می گذارد. همچنین متغیرهای تعدیل کننده ای چون منزلت اجتماعی معلم، منبع کنترل شخصیتی، هوش هیجانی و خلاقیت نیز در این روابط نقش دارند. نتایج این مطالعه می تواند به برنامه ریزان، آموزشی محققان و معلمان کمک کند تا با درک عمیق تر از این روابط برنامه های توسعه حرفه ای موثرتری را طراحی کنند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ یادگیری خودکارآمدی ، شغلی ، سبک مدیریت کلاس درس ، معلمان ، توسعه حرفه ای ، روابط تعاملی