بررسی کیفی تجارب والدین از مشارکت در فرآیند یادگیری دانش آموزان در دوران آموزش ترکیبی حضوری مجازی

هدف این مطالعه بررسی کیفی تجارب والدین از مشارکت در فرآیند یادگیری دانش آموزان در دوران آموزش ترکیبی (حضوری-مجازی) بوده است. این پژوهش به روش کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد انجام شد. جمعیت مورد مطالعه ۲۵ نفر از والدین دانش آموزان پایه اول تا پنجم ابتدایی بودند. روش نمونه گیری نیز به صورت نمونه گیری هدفمند بود. ابزار گردآوری دادهها مصاحبه عمیق بود که بر این اساس بعد از مصاحبه با ۱۵ نفر از متخصصان این حوزه اشباع نظری حاصل شد. به منظور تحلیل دادهها از رویکرد اشتروس و کوربین استفاده شد و بر اساس آن، از سه مرحله کدگذاری باز محوری و گزینشی برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. یافته ها نشان میدهند که پدیده محوری این مطالعه «تجارب والدین از مشارکت آموزشی است. شرایط علی حاکم بر این پدیده شامل سه مقوله الزامات آموزش ترکیبی انتظارات مدرسه و فشارهای اجتماعی» است. شرایط مداخله گر بر پدیده محوری نیز سه مقوله بدین شرح: حمایت مدرسه کیفیت زیر ساختها و سیاستهای آموزش شی». راهبردهای مشارکت ترکیبی عبارتند از توجه به شرکت در کارگاههای آموزشی خودآموزی دیجیتال و توازن بین معلمی و والدگری» که بر اثر آن، شاهد پیامدهایی مثبت و منفی نظیر افزایش صمیمت خانوادگی فرسودگی والدین منجر شده است. نتایج بدست آمده نشان داد بیشترین باورها و نگرشهای والدین عدم آشنایی با پلتفرمهای آموزشی ابهام در دستوالعملهای صادره از طرف مدرسه و مدیریت آموزش و پرورش مناطق تبدیل شدن به معلم ،جایگزین کنترل روزانه عملکرد دانش آموز موانع ،مالی استرس ناشی از دوگانگی نقش، استرس افت یادگیری و خستگی و بار روانی است اولین قدم در برنامه آموزش ترکیبی باید ایجاد تغییر در سیاستهای حمایتی برای کاهش بار روانی والدین تدوین شود و ساختاری با شد. این پژوهش نشان میدهد که موفقیت آموزش ترکیبی نیازمند همکاری سه جانبه بین مدارس والدین و سیاست گذاران است.

کلیدواژه ها:

تجارب والدین ، فرایند یادگیری ، آموزش ترکیبی