بررسی اثرات آموزش دیجیتال و استفاده از پلتفرمهای آنلاین در شرایط پساکرونا

تحولات ناشی از همه گیری ویروس کرونا تاثیرات عمیقی بر نظامهای آموزشی در سراسر جهان بر جای گذاشت و موجب دگرگونیهای چشم گیری در نحوه آموزش و یادگیری شد. در ایران، نیز به دنبال تعطیلی مدارس و دانشگاهها بهره گیری از آموزش دیجیتال و پلتفرمهای آنلاین به عنوان راهکار جایگزین رشد قابل توجهی یافت. این مقاله مروری با هدف بررسی اثرات آموزش دیجیتال و استفاده از پلتفرمهای آنلاین در شرایط پساکرونا نگارش شده است. اطلاعات این مطالعه از پایگاههای علمی معتبر نظیر پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)، نورمگز SID و همچنین پایگاههای مقالات کنفرانسی سیویلیکا و ایرانداک طی بازه زمانی ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۳ گردآوری شده اند. یافتههای حاصل از تحلیل منابع نشان میدهد که آموزش دیجیتال در دوران پساکرونا نه تنها به عنوان ابزار جایگزین بلکه به مثابه یک مولفه کلیدی در فرایند آموزش ترکیبی نقش آفرینی می کند. نتایج بررسیها بیانگر آن است که استفاده از پلتفرمهای آنلاین باعث ارتقای کیفیت آموزش، افزایش دسترسی به محتواها، یادگیری تقویت مهارتهای ارتباطی و تعاملات بین فراگیران و معلمان و ایجاد انعطاف پذیری در زمان و مکان آموزش شده است. با این حال چالشهایی نظیر ضعف زیرساختهای فنی، نابرابریهای دیجیتال، کمبود سواد رسانه ای و عدم آمادگی برخی معلمان و دانش آموزان نیز از جمله محدودیتهای آموزش مجازی تلقی می گردند. در مجموع، تحلیل داده ها نشان میدهد که در شرایط پساکرونا آموزش دیجیتال با محوریت پلتفرمهای آنلاین می تواند بستری توانمند برای تحول نظام آموزشی فراهم آورد؛ به شرط آنکه زیرساختها، منابع انسانی و محتوای آموزشی به درستی مدیریت و به روزرسانی شوند. این پژوهش همچنین بر لزوم تدوین سیاستهای راهبردی برای ترکیب آموزش حضوری و مجازی در راستای تحقق عدالت آموزشی تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

آموزش دیجیتال ، پلتفرمهای آموزشی ، آموزش ، پساکرونا ، یادگیری ، آنلاین آموزش ، ترکیبی ، چالشهای آموزش مجازی ، عدالت آموزشی