اقدام پژوهی چگونه مدارس می توانند از تکنولوژی برای تشخیص و حمایت از دانش آموزان دارای نیازهای ویژه استفاده کنند؟

در دنیای معاصر بهره گیری از تکنولوژی در نظام های آموزشی نه تنها به عنوان ابزاری برای بهبود فرآیندهای تدریس و یادگیری مورد توجه است بلکه به عنوان پلی موثر برای شناسایی تشخیص زودهنگام و حمایت هدفمند از دانش آموزان دارای نیازهای ویژه شناخته می شود. مدارس به عنوان اولین و اصلی ترین محیط های یادگیری می توانند با استفاده هوشمندانه از فناوری های نوین، تحولی بنیادین در شناسایی دقیق این دانش آموزان و ارائه مداخلات آموزشی موثر ایجاد کنند. تکنولوژی هایی نظیر نرم افزارهای تحلیل داده، سیستم های مدیریت یادگیری (LMS)، ابزارهای هوش مصنوعی و واقعیت افزوده این امکان را فراهم می آورند که معلمان و مشاوران آموزشی بتوانند با پایش مداوم عملکرد تحصیلی رفتاری و اجتماعی دانش آموزان علائم اولیه نیازهای ویژه را با دقت بیشتری شناسایی نمایند. افزون بر این استفاده از اپلیکیشن های آموزشی شخصی سازی شده می تواند بستر مناسبی برای ارائه حمایت های اختصاصی و متناسب با نیازهای فردی هر دانش آموز فراهم سازد. مدارس از طریق ایجاد بانک های اطلاعاتی و استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشینی قادر خواهند بود روند پیشرفت یا افت تحصیلی دانش آموزان را با جزئیات پیگیری کرده و در صورت نیاز، برنامه های حمایتی فوری طراحی و اجرا نمایند. همچنین فناوری های ارتباطی نوین این امکان را ایجاد می کنند که ارتباطی اثربخش بین معلمان والدین و متخصصان حوزه توانبخشی برقرار شده و فرآیند مداخلات آموزشی و درمانی به شکل هماهنگ و مستمر دنبال شود. در این راستا ارتقای سواد دیجیتال معلمان و فراهم آوردن زیرساخت های فناوری در مدارس نقش کلیدی در تحقق این اهداف ایفا می کند. به کارگیری تکنولوژی در حمایت از دانش آموزان با نیازهای ویژه نه تنها به بهبود کیفیت زندگی و یادگیری این دانش آموزان می انجامد بلکه زمینه ساز ایجاد محیط های آموزشی فراگیر عادلانه و پاسخگو به تنوع های فردی در مدرسه می شود. این پژوهش با تاکید بر نقش حیاتی تکنولوژی در تحول فرآیندهای تشخیص و حمایت آموزشی پیشنهاد می کند مدارس به صورت سیستماتیک در جهت توسعه بسترهای فناورانه و توانمندسازی کادر آموزشی خود گام بردارند تا بتوانند در پاسخ به نیازهای متنوع دانش آموزان دارای نیازهای ویژه عملکردی موثر سریع و کارآمد ارائه دهند.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی آموزشی ، دانش آموزان دارای نیازهای ویژه ، شناسایی زودهنگام ، حمایت آموزشی ، شخصی سازی یادگیری ، مدارس فراگیر ، هوش مصنوعی در آموزش