بررسی اثر بخشی برنامه های مداخله ای چند حسی بر بهبود اختلالات یادگیری در دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی برنامه های مداخله ای چند حسی بر بهبود اختلالات یادگیری در دانش آموزان دوره ابتدایی بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری در پایه های دوم تا پنجم ابتدایی در یکی از مناطق آموزش و پرورش شهرسنگان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. از میان آنها ۳۰ نفر به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر کدام ۱۵ نفر (جای گرفتند. گروه آزمایش در طی ۸ هفته تحت آموزش با برنامه مداخله ای چند حسی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل آموزش عادی خود را دریافت نمودند. برای گردآوری داده ها از آزمون های استاندارد سنجش، خواندن، دیکته و ریاضی و همچنین چک لیست های رفتاری استفاده شد. یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش در هر سه مولفه، خواندن، نوشتن و ریاضی به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (۰۰۱). همچنین مشاهدات کیفی و گزارش معلمان حاکی از افزایش انگیزه، تمرکز و درگیری شناختی دانش آموزان پس از اجرای مداخلات چند حسی بود. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بهره گیری از آموزش چند حسی می تواند راهکاری موثر برای بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات یادگیری در دانش آموزان ابتدایی باشد. بنابراین به کارگیری این رویکرد در برنامه ریزی های آموزشی و توان بخشی کودکان با نیازهای ویژه توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

اختلالات یادگیری ، مداخله چند حسی ، آموزش ابتدایی ، عملکرد تحصیلی ، آموزش ویژه