راهکارهای نوین مدیریت و تدریس در کلاسهای چندپایه

کلاسهای چندپایه یکی از واقعیتهای ساختاری نظامهای آموزشی در مناطق کم جمعیت و پراکنده به ویژه در کشورهای در حال توسعه هستند. با وجود گستردگی این نوع کلاسها در ایران چالشهایی مانند نبود برنامه درسی تلفیقی، کمبود منابع آموزشی متناسب و ناتوانی نظام تربیت معلم در آماده سازی حرفه ای معلمان بر کیفیت آموزش در این کلاسها تاثیر گذار است. پژوهش حاضر با هدف تجارب موفق جهانی در اداره کلاسهای چندپایه و استخراج درس آموخته هایی برای نظام آموزشی ایران انجام شده است. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و اسنادی بوده و از منابع علمی داخلی و خارجی بهره گرفته است. کشورهای نروژ، هند، استرالیا، چین و فنلاند به عنوان نمونههای هدف مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها نشان میدهد که کشورهای موفق با تدوین راهبردهای خاص در سه سطح سیاست گذاری، برنامه ریزی درسی و توانمندسازی معلمان توانسته اند کلاسهای چندپایه را به فرصتهایی برای آموزش تلفیقی مشارکتی و معنادار تبدیل کنند. در این کشورها، استفاده از روشهای نوین مانند یادگیری پروژه محور، آموزش همسالان، طراحی فعالیتهای چند سطحی و ایجاد شبکه های یادگیری حرفه ای، معلمان از عوامل کلیدی در ارتقاء کیفیت آموزش چندپایه بوده است. در پایان با تکیه بر تجارب بینالمللی، پیشنهادهایی کاربردی برای سیاست گذاران، مدیران، آموزشی، مولفان کتب درسی و معلمان ارائه شده است. همچنین، چند مسیر پژوهشی برای توسعه دانش بومی در حوزه آموزش چند پایه پیشنهاد گردیده است. یافته های این پژوهش میتواند گامی موثر در جهت بهبود کیفیت آموزش در کلاسهای چندپایه در ایران باشد.

کلیدواژه ها:

کلاسهای چندپایه آموزش ، تلفیقی ، تجارب جهانی ، سیاست گذاری ، آموزشی ، توانمندسازی معلم ، برنامه ریزی درسی