اهمیت آموزش مهارتهای اجتماعی در دوره ابتدایی

این پژوهش به بررسی اهمیت آموزش مهارتهای اجتماعی در دوره ابتدایی می پردازد. آموزش مهارتهای اجتماعی در دوره ابتدایی به عنوان یک عنصر کلیدی در رشد و توسعه کودکان شناخته می شود. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری داده ها نیز مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و اسنادی می باشد. نتایج نشان می دهند که این مهارتها شامل توانایی های ارتباطی، همدلی، حل تعارضات و کار گروهی هستند که به کودکان کمک می کنند تا در تعاملات اجتماعی خود موفق تر عمل کنند. با تقویت این مهارتها، کودکان اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و قادر به مدیریت احساسات خود و دیگران خواهند بود. همچنین، آموزش مهارتهای اجتماعی می تواند به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و پیشگیری از مشکلات روانی کمک کند. در نتیجه، این مهارتها نه تنها به رشد فردی کودکان کمک می کنند بلکه به ایجاد جامعه ای سالم تر و همبسته تر نیز منجر می شوند. نتایج این پژوهش می تواند به بهبود فرآیندهای آموزشی در مدارس کمک کند و به معلمان و مدیران آموزشی این امکان را بدهد که اهمیت آموزش مهارتهای اجتماعی را درک کرده و آن را در برنامه های درسی خود گنجانده و تقویت کنند. همچنین این نتایج می توانند به والدین کمک کنند تا درک بهتری از نقش خود در تقویت مهارتهای اجتماعی فرزندانشان داشته باشند و از روش های موثری برای حمایت از آنها استفاده کنند. علاوه بر این، پژوهش می تواند به سیاست گذاران آموزشی کمک کند تا برنامه ها و سیاست های موثری را برای ارتقاء مهارتهای اجتماعی در سطح جامعه طراحی کنند. در نهایت، این نتایج می توانند به ایجاد جامعه ای سالم تر و همبسته تر منجر شوند که در آن افراد توانایی های اجتماعی و ارتباطی بهتری داشته باشند و در تعاملات خود موفق تر عمل کنند.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی ارتباطات موثر ، همدلی ، اعتماد به نفس ، دوره ابتدایی