نقش دیابت و چاقی در کاهش کیفیت یادگیری دانش آموزان

چاقی و دیابت به عنوان دو معضل سلامت عمومی در میان کودکان و نوجوانان تاثیر عمیقی بر کیفیت یادگیری دانش آموزان دارند. این بیماریها با ایجاد اختلالات متابولیکی و فیزیولوژیکی موجب کاهش توانمندیهای شناختی، افت تمرکز و افزایش خستگی می شوند که همگی عوامل موثری در کاهش عملکرد تحصیلی به شمار می روند. علاوه بر اثرات جسمی، پیامدهای روانی چاقی و دیابت از جمله اضطراب و افسردگی نیز می توانند انگیزه یادگیری را کاهش داده و به بی انگیزگی دانش آموزان منجر شوند. پژوهش های متعددی نشان داده اند که دانش آموزان مبتلا به دیابت کنترل نشده و چاقی با مشکلاتی همچون غیبت های مکرر از مدرسه و افت عملکرد تحصیلی مواجه هستند. بنابراین ضرورت تدوین و اجرای برنامه های پیشگیرانه و آموزشی در مدارس به منظور بهبود سبک زندگی، افزایش آگاهی تغذیه ای، تشویق به فعالیت بدنی منظم و ارائه حمایت های روانی امری حیاتی است. این اقدامات می توانند کیفیت یادگیری و سلامت روانی دانش آموزان را بهبود بخشند. همکاری خانواده، مدرسه و نهادهای بهداشتی برای مدیریت جامع این مشکلات از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا نسل آینده بتواند در محیطی سالم و پربار به رشد و شکوفایی برسد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، چاقی یادگیری دانش آموزان ، کیفیت ، تحصیلی ، سلامت روانی ، پیشگیری