نقش نظم فردی و گروهی دانش آموزان بر افزایش کیفیت یادگیری در کلاسهای درس

در محیط های آموزشی، حفظ نظم به عنوان یکی از عوامل کلیدی در تسهیل فرآیند یادگیری شناخته می شود. نظم فردی به رفتارهای خودانضباطی و تعهد شخصی دانش آموزان نسبت به قوانین و اهداف کلاسی اشاره دارد؛ در حالی که نظم گروهی بیشتر به هماهنگی همکاری و رعایت مواضع مشترک در محیط گروهی کلاس اطلاق می شود. این مقاله به بررسی نقش نظم فردی و گروهی در افزایش کیفیت یادگیری دانش آموزان در کلاس های درس می پردازد و تاثیر آن را از منظر دانش آموزان، معلمان و مدیران مدرسه بررسی می کند و با استفاده از منابع علمی موجود، به نقش این عناصر در بهبود فرایند یادگیری و مدیریت کلاس می پردازد و راهکارهایی برای تقویت هر دو سطح نظم ارائه می دهد. با استفاده از منابع مختلف و تجربه در کلاس های درس، نتایج نشان می دهد که وجود تعادل بین نظم فردی و گروهی می تواند بهبود قابل توجهی در انگیزه همکاری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایجاد کند. همچنین مشخص شد که سبک مدیریت کلاسی معلمان نقش مهمی در تقویت این نوع نظم دارد. هدف اصلی این مطالعه شناسایی مفاهیم، عوامل موثر و اهمیت نظم فردی و گروهی در افزایش کیفیت آموزشی و مدیریت کلاس درس است.

کلیدواژه ها:

نظم فردی ، نظم گروهی ، کیفیت ، یادگیری ، کلاس درس ، مدیریت کلاس