اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر باورهای غیرمنطقی زوجین

مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر باورهای غیر منطقی زوجین انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره ناحیه دو تهران در شش ماهه تابستان و پاییز سال ۱۴۰۲ بودند که از این جامعه تعداد ۳۰ زوج با استفاده از روش نمونه یری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه باورهای غیر منطقی جونز (۱۹۶۸) بود. جلسات آموزش شناختی رفتاری شامل ده جلسه آموزشی برای گروه آزمایش برگزار شد اما گروه کنترل آموزشی دریافت ننمود. در تحلیل دادهها از میانگین و انحراف معیار بر حسب نوع متغیر و برای تعیین اهداف تحلیلی از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS۱۶ استفاده شده است. نتایج نشان داد بین گروههای آزمایش و کنترل از لحاظ باورهای غیر منطقی تفاوت معناداری وجود دارد، به عبارت دیگر آموزش شناختی رفتاری موجب کاهش باورهای غیر منطقی زوجین در گروه آزمایش شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش شناختی ، رفتاری ، باورهای غیر منطقی ، زوجین