اقدام پژوهی چگونه توانستم مشکل کم رویی دانش آموزم حسین را در پایه اول بر طرف نمایم؟

این تحقیق در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ پایه اول دبستان سید احمد خمینی ابوالعباس از توابع آموزش و پرورش شهرستان باغملک انجام شده است. مساله ی مورد نظر کم رویی، اضطراب، بی توجهی و غیر فعال بودن دانش آموزی به نام حسین در انجام فعالیت های درسی هنری، ورزشی و همچنین رضایت بخش نبودن نتایج آزمونهای عملکردی او بوده است که، این پژوهش را به عمل آوردیم بر این اساس ما با استفاده از روشهای علمی به منظور کسب داده های لازم از منابع گوناگون پژوهش مانند: همکاران، مدیر، مشاور، کتابها مجلات اینترنت و خانواده ی دانش آموز حسین جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راه حلهای پیشنهادی پرداختیم. سپس به انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حلهای پیشنهادی مبادرت ورزیدیم. باید توجه داشت که کمرویی میتواند به تدریج به صورت نوعی بیماری روان ژندی، درآید بنابراین کمرویی باید هرچه زودتر شناسایی، پیشگیری و درمان شود جامعه اسلامی ما بیش از هر زمان دیگر نیازمند انسانهایی پویا و کوشا هوشمند و خلاق و متعهد و مسولیت پذیر و متخلق به فضیلتها و شجاعتهای اخلاقی، است بنابراین پدیده کم رویی به عنوان یکی از اساسی ترین آفات رشد متعادل نباید در خانواده ها و جامعه اسلامی فراگیر شود و باید از آن پیشگیری به عمل آورد.

کلیدواژه ها:

کم رویی ، اضطراب اجتماعی ، رویی ، کمکهای اولیاء و معلمان به دانش آموزان کم رو ، همدلی