مروری بر رابطه سبکهای فرزند پروری با سلامت روان و مهارتهای اجتماعی در دانش آموزان مقطع ابتدایی

عملکرد والدین بر شکل گیری، افکار، رفتار و هیجانات کودکان تاثیر معناداری دارد. پژوهش حاضر با هدف مروری بر رابطه سبکهای فرزند پروری با سلامت روان و مهارتهای اجتماعی در دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شده است. مطالعه حاضر توصیفی و از نوع مروری می باشد. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق تحقیق کتابخانه ای، مقالات داخلی و خارجی، پایان نامه ها جمع آوری گردیده است. در این پژوهش ابتدا اهمیت روابط والد کودک و به ویژه اهمیت سبکهای فرزند پروری مورد بحث قرار گرفت. سپس به بحث پیرامون پیشینه نظری پژوهش شامل معنا و مفهوم سبکهای فرزند پروری، انواع سبکهای فرزند پروری، معنا و مفهوم سلامت روان، معنا و مفهوم مهارتهای اجتماعی پرداخته شد. سپس به روش پژوهش و یافته ها اشاره گردید و در پایان نیز به نتیجه گیری و بیان پیشنهادات پژوهش با توجه به پژوهش های انجام شده به منظور اصلاح سبک های فرزند پروری در جهت افزایش سلامت روان و گسترش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان پرداخته شد. با مروری بر یافته های پژوهش های انجام شده می توان گفت سبک فرزند پروری مقتدرانه به دلیل اینکه بر پایه حفظ محدودیت ها همراه با اعتدال تعامل و باشد منجر به سطوح مناسبی از استقلال و ارتباط دوسویه کودک و والدین می شود. نتایج این مطالعه می تواند توجه برنامه ریزان و مجریان بهداشت عمومی جامعه و خانواده را به نقش مهمی که سبک فرزند پروری مادران در ارتقای مهارت های اجتماعی کودکان و در نتیجه افزایش سلامت روان آنها دارد، به خود جلب نماید. بنابراین پیشنهاد می شود با دادن آموزش های لازم به والدین، موجب بهبود کیفیت سبک های فرزندپروری شد.

کلیدواژه ها:

سبکهای فرزند پروری ، سلامت روان ، مهارتهای اجتماعی ، دانش آموزان