بررسی نقش روانشناسی آموزشی در ارتقاء کیفیت تعامل میان معلمان و دانش آموزان در کلاس درس

روابط معلم و دانش آموز یکی از عوامل تعیین کننده در فرآیند یاددهی- یادگیری به شمار میرود چرا که کیفیت این تعاملات میتواند تاثیرات گسترده ای بر یادگیری رشد اجتماعی و روانشناختی دانش آموزان داشته باشد معلمان با تقویت مهارتهای ارتباطی خود میتوانند محیطی مناسب برای یادگیری ایجاد کرده و موجب افزایش انگیزه، تعامل مثبت و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان شوند سپس تاثیر عوامل روانشناختی نظیر هوش هیجانی نگرشها و باورهای معلمان بر نحوه تعاملات آنان با دانش آموزان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت معلمان با هوش هیجانی بالا قادر به مدیریت بهتر احساسات خود و دانش آموزان بوده و این امر موجب ایجاد فضای آموزشی مثبت و سازنده میشود معلمان در زمینه شناخت ویژگیهای روان شناختی دانش آموزان و کاربرد این شناخت در سبکهای تدریس میتواند به بهبود روابط کلاسی و افزایش تعاملات مثبت کمک کند علاوه بر ،این اهمیت خودپنداره دانش آموزان و تاثیر آن بر روابط فردی و اجتماعی آنان در کلاس درس مورد قرار گرفت و نتایج نشان داد که معلمان با درک صحیح از این جنبهها میتوانند به طور موثرتری با دانش آموزان تعامل داشته باشند و بر انگیزش و عملکرد آنها تاثیر بگذارند این تحقیق به لزوم طراحی برنامه های آموزشی و کارگاههای آموزشی برای معلمان در زمینه تقویت مهارتهای ارتباطی و روان شناختی تاکید دارد و پیشنهاد می کند که توجه به اصول روانشناسی در آموزش معلمان به ویژه در کلاسهای چندفرهنگی و کلاسهای با تنوع زیاد میتواند به ارتقای کیفیت آموزش و یادگیری منجر شود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، آموزشی ، تعامل ، معلمان ، دانش آموزان ، کلاس درس