اقدام پژوهی: استفاده از بازیهای گروهی برای افزایش تعامل و کاهش کم حرفی دانش آموزان کلاس اول

این پژوهش با هدف تاثیر بازیهای گروهی غیر رقابتی بر افزایش تعامل کلامی و کاهش کم حرفی ۵ دانش آموز پسر پایه اول (از بررسی جامعه ۲۰ نفره در سال تحصیلی ۱۴۰۳ انجام شد. با اتخاذ رویکرد اقدام پژوهی چرخهای دادهها از طریق مشاهده سیستماتیک (۲۰ جلسه) پرسشنامه والدین با نرخ پاسخ دهی ۱۰۰ مصاحبه بالینی و بررسی پرونده های تحصیلی گردآوری شد. مداخله اصلی شامل ۱۲ جلسه بازی هدفمند ۱۵ دقیقه ای با محوریت نقش آفرینی پسر پسند (مانند نجات گربه و فضانوردی و فعالیتهای حرکتی طی ۴ هفته بود. یافته ها نشان داد میانگین دفعات صحبت روزانه ۴۲۵ افزایش یافت و رفتارهای اجتنابی، سکوت پنهان شدن ۸۱٪ کاهش پیدا کرد. نمرات شفاهی فارسی از میانگین ۱۲ به ۱۷ ارتقا یافت و تحول کیفی قابل توجهی مشاهده شد؛ از جمله دانش آموز الف که پیشتر تنها از ارتباط غیر کلامی استفاده میکرد در بازی نجات گربه با صدای بلند فریاد زد: «بچه ها کمکم کنید! تحلیل دادهها سه عامل اصلی کم حرفی را شناسایی کرد اضطراب عملکرد (۶۰) تجربیات اجتماعی محدود (۴۵) و روشهای تدریس یکسویه (۳۵٪). در نتیجه بازیهای گروهی غیر رقابتی و نقش محور با ایجاد فضای امن راهکاری موثر برای کاهش کم حرفی شناسایی شد. این پژوهش ادغام جلسات بازی در برنامه هفتگی مدارس و آموزش والدین برای اجرای بازیهای خانگی مانند مصاحبه تلویزیونی با عروسک را پیشنهاد می.کند تمام تغییرات از نظر روانشناس مدرسه و همکاران معنادار ارزیابی شد (p<۰.۰۵)

کلیدواژه ها:

کم حرفی ، بازیهای گروهی ، اقدام پژوهی ، تعامل کلامی ، کلاس اول