نهادینه سازی آموزش هیجانی اجتماعی (SEL) در مدارس راهبردی برای بهبود یادگیری، سلامت روان و تاب آوری دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی ضرورت و تاثیر آموزش هیجانی اجتماعی (SEL) در محیطهای آموزشی تدوین شده است. با تغییر نقش مدارس از مراکز صرفا انتقال دانش به نهادهایی برای رشد همه جانبه نیاز به برنامههایی که مهارتهای عاطفی، اجتماعی و شناختی را تقویت کنند بیش از پیش احساس میشود. آموزش هیجانی اجتماعی مجموعه ای از مهارتها شامل خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی، مهارتهای ارتباطی و تصمیم گیری مسئولانه است که نقش کلیدی در موفقیت تحصیلی و روانی دانش آموزان ایفا میکند. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مرور مطالعات بینالمللی و داخلی از سال ۲۰۱۹ به ،بعد تلاش دارد تا جایگاه واقعی SEL را در سیستمهای آموزشی روشن کند بررسی شواهد نشان میدهد که ادغام ساختاری SEL در برنامه درسی، به ویژه در سنین پایه موجب کاهش رفتارهای پرخطر افزایش عملکرد تحصیلی و تقویت سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان میشود. همچنین تعامل مثبت معلم و دانش آموز فضای امن ،کلاس و رویکرد کلنگر در ،تدریس از عوامل تقویت کننده اثر بخشی SEL هستند. در پایان پژوهش بر اهمیت آموزش معلمان در زمینه SEL ، طراحی سیاستهای فراگیر آموزشی و گنجاندن ساختارمند این مهارتها در برنامه های درسی تاکید دارد. یافته ها حاکی از آن است که نهادینه کردن آموزش هیجانی - اجتماعی نه تنها یک ضرورت تربیتی، بلکه یک راهبرد بلندمدت برای ایجاد جامعه ای ،مسئول همدل و تاب آور است.

کلیدواژه ها:

آموزش هیجانی اجتماعی ، SEL ، مهارتهای زندگی ، خودآگاهی ، سلامت روان ، یادگیری اجتماعی ، محیط یادگیری