نقش حمایت اجتماعی در ارتقاء کیفیت زندگی کودکان کم توان ذهنی و خانواده های آنها

با کودکان کم توان ذهنی و خانواده های آنان با چالشهای متعددی در ابعاد، روانی، اجتماعی و اقتصادی مواجه هستند که کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار میدهد. هدف این پژوهش، بررسی نقش حمایت اجتماعی در ارتقاء کیفیت زندگی این کودکان و خانواده هایشان در شهر اهواز است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و با رویکرد کمی انجام شده است. جامعه آماری شامل والدین کودکان کم توان ذهنی شهر اهواز در سال ۱۴۰۳ بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۱۵۰ نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی و پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس بود که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفت. داده ها استفاده از آزمونهای آماری همبستگی، پیرسون و رگرسیون چندگانه شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان حمایت اجتماعی دریافت شده و مولفه های کیفیت زندگی والدین سلامت روانی، سلامت جسمی، روابط اجتماعی و محیط زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ۰.۰۱>p، همچنین حمایت اجتماعی به طور معناداری توانست واریانس قابل توجهی از کیفیت زندگی را پیش بینی کند. یافته ها بیانگر آن است که حمایت اجتماعی از سوی خانواده، گسترده، دوستان و نهادهای اجتماعی میتواند نقش کلیدی در بهبود کیفیت زندگی کودکان کم توان ذهنی و خانواده های آنان ایفا کند.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، کیفیت زندگی ، کودکان کم توان ذهنی ، خانواده