نقش آموزش مهارتهای زیستی - اجتماعی و روانی در توسعه سلامت روان دانش آموزان

در دنیای امروز که دانش آموزان با چالشهای متعدد، روانی اجتماعی و تحصیلی مواجه هستند توجه به سلامت روان آنان از اهمیت فزاینده ای برخوردار است. آموزش مهارتهای زیستی، اجتماعی و روانی به عنوان رویکردی نوین و پیشگیرانه در نظام تعلیم و تربیت، نقش کلیدی در ارتقاء سلامت روان و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان ایفا می کند. این مهارتها شامل خودآگاهی، همدلی، روابط بین فردی، مدیریت هیجان، حل مسئله، تفکر انتقادی و تصمیم گیری مسئولانه هستند که از طریق آنها دانش آموزان می توانند در مواجهه با فشارهای روانی و اجتماعی واکنش هایی سنجیده، سازگارانه و مسئولانه از خود نشان دهند. هدف اصلی این مقاله، بررسی جامع نقش آموزش مهارتهای زیستی، اجتماعی و روانی در ارتقاء سلامت روان دانش آموزان است. یافته های مطالعات علمی متعدد حاکی از آن است که دانش آموزانی که به این مهارتها مجهز می شوند، از سطح بالاتری از تاب آوری، اعتماد به نفس، سازگاری اجتماعی و موفقیت تحصیلی برخوردارند. افزون بر این، آموزش هدفمند این مهارتها، میزان بروز اختلالات روان شناختی نظیر اضطراب، افسردگی، پرخاشگری و رفتارهای پرخطر را کاهش می دهد. همچنین، این مهارتها موجب بهبود تعاملات اجتماعی، تقویت ارتباط موثر و افزایش حس مسئولیت پذیری در نوجوانان می گردند. در این مقاله، ضمن تبیین مفهومی مهارتهای زیستی، اجتماعی و روانی، راهکارهای اجرایی برای ادغام این آموزش ها در برنامه درسی مدارس و نقش موثر معلمان، مشاوران و والدین در فرآیند آموزش و نهادینه سازی این مهارتها نیز مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان، بر لزوم سیاست گذاری کلان و برنامه ریزی در راستای توسعه برنامه های مهارت آموزی با هدف ارتقاء سلامت روانی نسل آینده تاکید می شود.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، مهارتهای زندگی ، آموزش ، روانی اجتماعی ، دانش آموزان ، تاب آوری ، پیشگیری روان شناختی ، توسعه فردی