بررسی تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر احساس انسجام روانی ، سازش اجتماعی و نشاط تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر چابهار

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر احساس انسجام روانی، سازش اجتمعی و نشاط تحصیلی دانش آموزان دختر مقطعه متوسطه دوم شهر چابهار انجام شد. از نظر ماهیت دادههای جمع آوری شده جزو مطالعات کمی، از حیث هدف، جزو مطالعات کاربردی و از نظر شیوه یک مطالعه ی نیمه تجربی طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطعه متوسطه دوم شهر چابهار در سال ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. نمونه این پژوهش شامل ۴۰ نفر از جامعه میباشد رای انتخاب نمونه ابتدا از بین ۵ مدرسه متوسطه دوم دخترانه شهر چابهار، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای دو مرحله ابتدا یک مدرسه و سپس سه کلاس به صورت تصادفی انتخاب شد. از بین افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۲۰ نفر و در گروه کنترل ۲۰ نفر قرار داده شدند. ابزار اندازه گیری سه پرسشنامه نشاط تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۸)، پرسشنامه استاندارد سنجش سازش اجتماعی کالیفرنیا(۲۰۱۴)، نمره استاندارد احساس انسجام آنتونووسکی (۲۰۱۳) و برنامه مداخله پروتکل آموزش ذهن آگاهی کابات زین و همکاران (۲۰۱۴)، به گروه آزمودنی آزمایش داده شد. پس از تدوین فرضیات تحقیق جهت تحلیل داده های تحقیق که توسط نرم افزار SPSS انجام پذیرفت ابتدا به بررسی توصیفی دادههای تحقیق پرداخته شد و ضمن بررسی فرض نرمالیتی توزیع متغیرها از طریق آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، با استفاده از ازمونهای تحلیل کواریانس یک و چندمتغیره به آزمون فرضیات تحقیق پرداخته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که استفاده از آموزش ذهن آگاهی برای دانش آموزان به طور معناداری میزان احساس انسجام روانی، سازش اجتماعی و نشاط تحصیلی در آنها را بهبود میبخشد و این تاثیرگذاری هم به صورت کلی و هم به صورت جزئی مورد تایید بوده است. باتوجه به یافته های تحقیق پیشنهاد میشود، استفاده از آموزش ذهن آگاهی در کارگاههای آموزشی و تربیتی بیش از پیش مورد توجه معلمان مربیان پرورشی و والدین قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ذهن آگاهی ، احساس انسجام روانی ، سازش اجتماعی ، نشاط تحصیلی