بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خودکارآمدی هیجانی بر نشاط و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان جیرفت

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین میزان اثر بخشی آموزش مهارتهای خودکارآمدی هیجانی بر اشتیاق و نشاط تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان جیرفت بود تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی است. این تحقیق از نظر نوع داده ها، کمی بوده و از نظر روش اجرا از دسته تحقیقات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنتترل است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان جیرفت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از گزینش تصادفی دانش آموزان در دو گروه ۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل بود برای گردآوری داده ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه استاندارد اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران ۲۰۰۲ و پرسشنامه نشاط تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۸) استفاده شد. مداخله آموزش خودکارآمدی هیجانی از طریق بسته آموزشی خودکارآمدی هیجانی برگرفته شده از پایانامه کارشناسی ارشد رحمانی (۱۳۹۶) انجام شد. این دوره آموزشی شامل هشت جلسه بود به که به صورت گروهی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد روایی و پایایی پرسشنامه ها به ترتیب ۰.۷۱ و ۰.۷۸ درصد بود. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله آموزش خودکارآمدی هیجانی بر اشتیاق و نشاط تحصیلی دانش آموزان اثر بخش بود (۰.۰۰۱>p) راساس نتایج پیشنهاد میشود که معلمین نباید در کلاس درس فقط به کتابها و محتوای آن بسنده کنند بلکه آن دسته از دروسی که میتوان مطالب آن را در قالب خودکارآمدی هیجانی طراحی ،کرد طراحی نموده تا دانش آموزان علاوه بر سرگرم و لذت بردن از درس دارای مهارتهای اشتیاق تحصیلی و و در نشاط تحصیلی شوند

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی هیجانی ، اشتیاق تحصیلی ، نشاط تحصیلی