بررسی نقش سواد روانشناختی معلم و بهره گیری از روشهای نوین آموزشی در ارتقای کیفیت یادگیری و روابط کلاس

در نظام آموزشی، امروز توجه به عوامل روانی و شناختی در فرآیند یاددهی-یادگیری ضرورتی انکارناپذیر است. یکی از مهمترین مولفه هایی که می تواند بر کیفیت آموزش و تعاملات کلاس تاثیر گذار باشد، سواد روانشناختی معلمان است. معلمی که دارای آگاهی روانشناختی کافی از هیجانات، انگیزه ها، سبک های یادگیری و ویژگی های فردی دانش آموزان باشد، قادر است با بهره گیری از روش های نوین آموزشی، فضای آموزشی پویاتر و موثرتری فراهم آورد. این مقاله با روش توصیفی-کتابخانه ای به بررسی نقش سواد روانشناختی معلمان و استفاده از شیوه های نوین تدریس در ارتقای کیفیت یادگیری و بهبود روابط درون کلاسی می پردازد. یافته های نظری نشان می دهد که توانایی معلم در درک نیازهای روانی دانش آموزان، سبب افزایش مشارکت فعال یادگیرندگان، کاهش رفتارهای مخرب و ایجاد روابط سازنده تر میان معلم و دانش آموزان می شود. همچنین به کارگیری روش هایی مانند یادگیری مشارکتی، آموزش مبتنی بر پروژه و تدریس تلفیقی، زمینه ای ایجاد محیطی خلاق، مشارکتی و معنادار را برای یادگیری فراهم می کند. این مقاله بر اهمیت آموزش معلمان در حوزه روانشناسی کاربردی و همچنین توانمندسازی آنان برای استفاده از رویکردهای نوین آموزشی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

سواد روانشناختی معلم ، روشهای نوین آموزشی ، کیفیت یادگیری ، روابط کلاس