اقدام پژوهی چگونه توانستم تمرکز دانش آموزان بیش فعال کلاس سوم را بهبود ببخشم؟

اینجانب سحر فاتحی، پیکانی دارای مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی از دانشگاه فرهنگیان، تهران با ۸ سال سابقه تدریس و ۳ سال سابقه رسمی در آموزش و پرورش در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ به عنوان آموزگار پایه سوم در دبستان هفتم آذر منطقه ۹ شهر، تهران مشغول تدریس در کلاس بودم اختلال بیش فعالی و کم توجهی (ADHD) یکی از رایج ترین مشکلات رفتاری در دوره کودکی است که مستقیما بر فرآیند یادگیری روابط اجتماعی و سلامت روانی دانش آموزان تاثیر میگذارد. و این موضوع شامل حال یکی از دانش آموزان کلاس من هم بود این اختلال اگر در سنین پایین شناسایی و کنترل نشود ممکن است در سالهای بعد به مشکلات بزرگتری از جمله افت تحصیلی اختلال در روابط بین فردی کاهش عزت نفس و حتی ترک تحصیل منجر شود با مراجعه به پرونده تحصیلی و بهداشتی یکی از دانش آموز مشخص شد که در پایه دوم ارجاع به مشاوره صورت گرفته و در گزارش مشاور مدرسه علائم بیش فعالی و تمرکز پایین ذکر شده بود همچنین پس از مراجعه به روان پزشک تشخیص اختلال بیش فعالی (ADHD) و آغاز دارودرمانی در برگه سلامت ثبت شده است. در آغاز سال تمرکز نداشت دائم راه میرفت نظم کلاس را به هم میزد و در پاسخگویی رعایت نوبت نمیکرد اما در پایان دوره، اجرا او توانست بخش قابل توجهی از رفتارهایش را کنترل، کند در کلاس بنشیند نوبت را رعایت کند و در فعالیتها با بقیه همراه شود. در طول این اقدام پژوهی با بررسی علمی و تجربی رفتارهای یک دانش آموز بیش فعال در کلاس سوم ابتدایی برایم مشخص شد که نمیتوان با روشهای سنتی و تذکرهای مکرر چنین رفتارهایی را کنترل یا مدیریت کرد. و روند تغییر این دانش آموز از مهر تا دیماه به من ثابت کرد که اگر برنامه ریزی دقیق تعامل فعال با خانواده حمایت مشاور و پزشک، همزمان صبوری و انعطاف در کلاس داشته باشیم میتوانیم تحولی مثبت در روند یادگیری و رفتار چنین دانش آموزانی ایجاد کنیم. اقدام برای بهبود تمرکز چنین دانش آموزانی نه تنها به آنها کمک میکند تا مسیر رشد تحصیلی و روانی سالمتری را طی کنند، بلکه اثرات مثبتی بر فضای کلی کلاس خواهد داشت. از سوی دیگر تلفیق مداخلات آموزشی با درمان پزشکی میتواند الگویی موفق و پایدار برای معلمان در برخورد با چالشهای رفتاری مشابه باشد.

کلیدواژه ها:

بیش فعالی ، درمان ، درمان پزشکی ، ADHD