بررسی مراحل رشد تفکر دینی کودکان

رشد تفکر دینی در کودکان فرآیندی تدریجی است که تحت تاثیر عوامل، فرهنگی اجتماعی و شناختی قرار دارد. بر اساس پژوهشهای روانشناسی این رشد معمولا در چند مرحله صورت می گیرد. مرحله پیش مفهومی (۲ تا ۷ سال): در این مرحله، کودکان برداشتی عینی و ساده از مفاهیم دینی دارند. خدا و مفاهیم مقدس را شبیه به انسان تصور می کنند و داستانهای دینی را به صورت تحت اللفظی درک می کنند. مرحله عینی (۷ تا ۱۲ سال): با رشد شناختی کودکان، مفاهیم انتزاعی تر را درک می کنند. آنها به تدریج قوانین و آیینهای دینی را می پذیرند و خدا را به عنوان موجودی ماورایی، اما همچنان شبه انسانی می فهمند. مرحله انتزاعی (۱۲ سال به بالا): در نوجوانی، تفکر انتزاعی توسعه می یابد و مفاهیم دینی عمیق تر می شوند. نوجوانان قادر به تحلیل انتقادی باورها هستند و ممکن است به دنبال معنای شخصی در دین بگردند. عوامل موثر در این رشد شامل خانواده، آموزش رسمی، تجربیات شخصی و محیط فرهنگی است. درک این مراحل به والدین و مربیان کمک می کند تا متناسب با سطح شناختی کودک مفاهیم دینی را آموزش دهند.

کلیدواژه ها:

کودک ، رشد ، دینی