بررسی تاثیر روشهای یادگیری تعاملی و همکاری گروهی در بهبود مهارتهای ریاضی و افزایش مشارکت فعال دانش آموزان

یادگیری تعاملی و همکاری گروهی از رویکردهای موثر و نوین در آموزش محسوب می شوند که توانسته اند جایگاه مهمی در بهبود فرآیند یاددهی و یادگیری در نظامهای آموزشی کسب کنند. این روشها با تمرکز بر تعامل فعال میان دانش آموزان، ایجاد فرصت هایی برای تبادل دانش و تجربیات، به تقویت مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی آنان کمک می کنند. در حوزه آموزش ریاضی که یکی از دشوارترین و پیچیده ترین حوزه های درسی است، به کارگیری یادگیری تعاملی و همکاری گروهی می تواند به فهم بهتر مفاهیم، تقویت تفکر انتقادی و افزایش انگیزه یادگیری دانش آموزان کمک کند و مشارکت فعال آنان را در کلاس ارتقا دهد. ابعاد مختلف یادگیری تعاملی و همکاری گروهی بررسی شده و تاثیر آنها بر مهارت های ریاضی و مشارکت فعال دانش آموزان تحلیل شده است. تعامل بین فردی و فعالیت های گروهی فرصت هایی را برای تبادل دیدگاه ها، حل مسائل به صورت مشترک و تقویت مهارت های ارتباطی فراهم می آورد که این امر به نوبه خود به درک عمیق تر مفاهیم ریاضی و ارتقای اعتماد به نفس دانش آموزان می انجامد. در این راستا نقش معلم به عنوان تسهیل گر فرایند یادگیری، ایجاد بسترهای مناسب و مدیریت گروه ها اهمیت ویژه ای دارد که می تواند اثرگذاری یادگیری تعاملی را به میزان چشمگیری افزایش دهد. یادگیری تعاملی و همکاری گروهی می تواند به طور قابل توجهی مهارت های ریاضی دانش آموزان را بهبود بخشیده و مشارکت فعال آنان را در فرایند یادگیری افزایش دهد. بکارگیری این روشها ضمن فراهم آوردن محیطی پویا و انگیزشی، زمینه رشد همه جانبه دانش آموزان را فراهم می آورد و آنان را برای چالش های آینده آماده می سازد. نظام آموزشی با تاکید بر آموزش، معلمان تجهیز مدارس و تغییر نگرش ها، زمینه لازم برای استفاده گسترده تر از این رویکردها را فراهم کند تا بتوان به کیفیت بالاتر آموزش و توسعه مهارت های دانش آموزان دست یافت.

کلیدواژه ها:

روش یادگیری تعاملی همکاری ، گروهی مهارت ، ریاضی ، مشارکت فعال دانش آموزان