توسعه روشهای تدریس خلاقانه با بهره گیری از واقعیت افزوده و هوش مصنوعی در کلاسهای درس
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 33
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CFTP11_1276
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1404
چکیده مقاله:
در دنیای معاصر فناوریهای نوین همچون واقعیت افزوده (Augmented Reality) و هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) به عنوان ابزارهای تحول آفرین در حوزه آموزش مطرح شده اند. توسعه روشهای تدریس خلاقانه با بهره گیری از این فناوریها، امکان ایجاد محیطهای یادگیری جذاب، تعاملی و موثر را فراهم می آورد که می تواند فرآیند یاددهی و یادگیری را بهبود بخشد. واقعیت افزوده با ترکیب دنیای واقعی و مجازی، دانش آموزان را قادر می سازد تا مفاهیم پیچیده را به صورت بصری و ملموس درک کنند و این امر باعث افزایش انگیزه و علاقه مندی آنان به یادگیری می شود. از سوی دیگر، هوش مصنوعی با قابلیت تحلیل داده ها و ارائه بازخورد شخصی سازی شده، می تواند نقش مهمی در تنظیم مسیر یادگیری و افزایش انگیزه دانش آموزان ایفا نماید و فرآیند آموزش را به شکلی دقیق تر و هدفمندتر هدایت کند. این پژوهش با هدف بررسی توسعه روشهای تدریس خلاقانه مبتنی بر واقعیت افزوده و هوش مصنوعی در کلاسهای درس و تاثیر آنها بر کیفیت آموزش و یادگیری طراحی شده است. روش تحقیق به صورت کیفی و از طریق مطالعه موردی و مصاحبه با معلمان و دانش آموزان در مدارس مختلف انجام شده است تا ابعاد مختلف استفاده از این فناوریها در محیط واقعی مدرسه به دقت بررسی شود. نتایج نشان می دهد که استفاده از این فناوریها موجب افزایش مشارکت فعال دانش آموزان، ارتقاء درک مفاهیم و بهبود مهارت های تفکر انتقادی و حل مسئله می گردد. همچنین معلمان با بهره گیری از هوش مصنوعی توانسته اند فرآیند تدریس خود را بهتر مدیریت کنند و بازخوردهای موثرتری ارائه دهند که این موضوع به افزایش کارایی آموزش منجر شده است. علاوه بر این، این فناوریها زمینه را برای یادگیری شخصی سازی شده فراهم می کنند؛ به گونه ای که نیازها و سطح توانایی هر دانش آموز در نظر گرفته شده و برنامه های آموزشی متناسب با آن تنظیم می شود. این مسئله به ویژه در کلاسهایی با دانش آموزان متنوع از نظر سطح یادگیری، بسیار حائز اهمیت است. در نهایت، این مطالعه به چالش ها و موانع موجود در به کارگیری فناوریهای نوین در آموزش اشاره دارد، از جمله کمبود منابع مالی، نیاز به آموزش معلمان و نگرانی های فرهنگی و فنی و راهکارهایی برای بهبود شرایط و توسعه بیشتر این روشها پیشنهاد می کند. اهمیت این پژوهش در فراهم آوردن زمینه ای برای تحول آموزش سنتی به آموزش مدرن و هوشمند است که می تواند به افزایش کیفیت آموزشی و پرورش نسلی، خلاق، توانمند و آماده برای چالش های آینده منجر شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا محمدی دستنایی
کارشناسی آموزش و پرورش ابتدایی، اداره آموزش و پرورش اصفهان – باغ بهداران