بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر پروژه (PBL) بر خلاقیت و انگیزه دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، مرور و تحلیل نتایج مطالعات انجام شده در خصوص تاثیر آموزش مبتنی بر پروژه (PBL) بر خلاقیت و انگیزه دانش آموزان است. با توجه به اهمیت روزافزون مهارتهای تفکر خلاق و انگیزش در فرآیند یادگیری، بررسی اثربخشی روشهای نوین آموزشی، به ویژه PBL، در محیطهای آموزشی ضروری است. این مطالعه مروری با استفاده از منابع علمی منتشر شده در بازه زمانی ۱۳۸۷ تا ۱۴۰۴ و با بهره گیری از پایگاههای اطلاعاتی معتبر فارسی نظیر سیویلیکا، نورمگز، مگ ایران و نشریات علمی دارای شناسه DOI فارسی انجام شده است. یافتههای حاصل از تحلیل ۱۷ مقاله پژوهشی نشان میدهد که PBL تاثیر مثبت معناداری بر افزایش انگیزه تحصیلی، خودکارآمدی، مشارکت فعال و درگیری شناختی دانش آموزان دارد. از سوی دیگر، این رویکرد با تاکید بر فعالیتهای مسئله محور، یادگیری گروهی، انتخاب آزادانه موضوعات و تعامل با دنیای واقعی، نقش موثری در پرورش خلاقیت، نوآوری و مهارتهای تفکر واگرا ایفا می کند. همچنین نتایج برخی از پژوهشها نشان میدهد که اجرای موفقیت آمیز PBL مستلزم آموزش معلمان، طراحی دقیق پروژه ها و فراهم بودن زیرساختهای لازم در محیط یادگیری است. در جمع بندی می توان نتیجه گرفت که آموزش مبتنی بر پروژه با فراهم سازی زمینه های پویا، تعاملی و هدفمند، قابلیت بالایی در ارتقای انگیزش و خلاقیت دانش آموزان دارد و به عنوان یک راهبرد موثر در برنامه های درسی نوین توصیه می شود. این یافته ها می توانند به سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس و معلمان در طراحی برنامه های آموزشی اثربخش و انگیزشی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر پروژه ، انگیزه تحصیلی ، خلاقیت ، روشهای نوین ، تدریس ، خودکارآمدی ، مشارکت دانش آموزان ، آموزش فعال