بررسی تاثیر ورزش بر خودآگاهی، اعتماد به نفس و مهارت های ارتباطی دانش آموزان مدارس

ورزش به عنوان یک فعالیت جسمانی و اجتماعی می تواند نقش بسزایی در پرورش ویژگیهای شخصیتی و اجتماعی دانش آموزان ایفا کند. در مقاله حاضر که با روش توصیفی - تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است، قصد داریم به بررسی تاثیر ورزش بر خودآگاهی، اعتماد به نفس و مهارتهای ارتباطی دانش آموزان مدارس بپردازیم. ابتدا با اشاره به اهمیت ورزش در زندگی روزمره و تاثیر آن بر سلامت جسمی و روانی، به دنبال تبیین ارتباط بین فعالیت بدنی و افزایش خودآگاهی دانش آموزان هستیم. نتایج نشان می دهد که ورزش منظم به افزایش درک فرد از خود و توانایی هایش منجر می شود و به دانش آموزان کمک می کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی و درک کنند. علاوه بر این، پژوهش حاضر نشان می دهد که فعالیت های ورزشی به ویژه ورزش های گروهی، به افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان کمک می کند، تعاملات اجتماعی و همکاری با دیگران در عرصه های ورزشی، مهارت های اجتماعی را تقویت کرده و احساس موفقیت را در دانش آموزان ایجاد می کند. همچنین نتایج نشان می دهد که مشارکت در ورزش های گروهی و رقابتی، به تقویت مهارت های ارتباطی و توانایی تعامل سازنده با دیگران منجر می شود. به طور کلی، این تحقیق بر اهمیت ورزش در پرورش هویت شخصی و اجتماعی دانش آموزان تاکید دارد و پیشنهاداتی برای مدارس در زمینه ارتقای برنامه های تربیت بدنی و ورزشی ارائه می دهد. در نهایت، انتظار می رود که اتخاذ رویکردهای جامع به منظور گنجاندن ورزش در برنامه های آموزشی، به فرآیند رشد و توسعه توانمندی های شخصی و اجتماعی دانش آموزان کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

ورزش ، خودآگاهی ، اعتماد به نفس ، مهارتهای ارتباطی ، دانش آموزان