تاثیرموسیقی درمانی بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان طیف اتیسم شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر موسیقی درمانی بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان طیف اتیسم در شهر تهران است. این مطالعه با استفاده از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال طیف اتیسم در شهر تهران بود که به صورت نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر از آنان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در طی ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت مداخله موسیقی درمانی قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه مشکلات رفتاری کودک (CBCL) بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که موسیقی درمانی به طور معناداری موجب کاهش مشکلات رفتاری از جمله پرخاشگری، اضطراب، انزوای اجتماعی و رفتارهای کلیشه ای در دانش آموزان طیف اتیسم گروه آزمایش شده است. یافته های این پژوهش نشان میدهد که موسیقی درمانی میتواند به عنوان روشی مکمل و موثر در کاهش مشکلات رفتاری کودکان اتیستیک مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، دانش آموز ، مشکلات رفتاری ، اتیسم