تحول در نظام آموزشی ایران با ورود فناوریهای نوین فرصتی تاریخی برای بازاندیشی در شیوه های یاددهی و یادگیری

در این میان تقابل گاه پنهان و گاه آشکار میان ارزشهای سنتی نهادینه شده در ساختار تربیتی با اقتضائات فناوریهای نوپدید، چالشهای تازه ای را برای دانش آموزان معلمان و خانواده ها رقم زده است. پژوهش حاضر با رویکردی تحلیلی - اکتشافی، به بررسی ابعاد پیچیده این چالشها تاثیر فناوری بر هویت دانش آموزی موانع بهره برداری از ابزارهای نوین در مدارس، و ظرفیتهای تلفیق فرهنگ بومی با روشهای مدرن پرداخته است. با اتکا بر مبانی نظری اندیشمندانی همچون سلوی پرنسکی و هتی، و بهره گیری از تحلیل میدانی یافته های داخلی و خارجی نشان داده شده است که نهادهای تربیتی به ویژه معلمان و خانواده ها، نقش بی بدیلی در جهت دهی صحیح به کاربرد فناوری در میان دانش آموزان ایفا می.کنند از سوی دیگر نارساییهای زیر ساختی، ضعف در آموزش حرفه ای معلمان و خلا سیاست گذاریهای فرهنگی بهره گیری موثر از فناوری را با چالشهای جدی روبرو ساخته است. در پایان، بر ضرورت طراحی چارچوبی نوآورانه برای آموزش فناورانه ای که ریشه در فرهنگ ایرانی داشته باشد، تاکید شده و پیشنهاداتی عملی برای نهادینه سازی فناوری در آموزش با در نظر گرفتن محدودیتهای بومی ارائه گردیده است. یافتههای این پژوهش، گامی به سوی تدوین سیاستهای آموزشی پایدار و متناسب با بافت فرهنگی و اجتماعی مدارس ایرانی به شمار میرود.

کلیدواژه ها:

فناوری ، آموزشی ، هویت دانش آموزی ، فرهنگ بومی ، چالشهای تربیتی ، فضای دیجیتال ، نقش خانواده ، آموزش نوآورانه