تاثیر برنامه ریزی منظم در موفقیت تحصیلی دانش آموزان
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 19
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CFTP11_1086
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1404
چکیده مقاله:
برنامه ریزی منظم یکی از عوامل کلیدی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان است که می تواند تاثیر قابل توجهی بر عملکرد آموزشی آنها داشته باشد. این تحقیق بر نقش برنامه ریزی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان تمرکز دارد. نتایج نشان می دهد که دانش آموزانی که به صورت منظم برنامه ریزی می کنند قادر به مدیریت زمان، خود کاهش استرس و افزایش تمرکز در مطالعه هستند. همچنین، برنامه ریزی منظم موجب افزایش انگیزه و ارتقای مهارتهای خودتنظیمی می شود که این عوامل در نهایت به موفقیت تحصیلی منجر می شوند. علاوه بر این، برنامه ریزی موثر به دانش آموزان کمک می کند تا اهداف تحصیلی خود را مشخص کرده و به تدریج به این اهداف دست یابند. از سوی دیگر بی برنامگی و فقدان ساختار در مطالعه می تواند باعث کاهش عملکرد تحصیلی و احساس سردرگمی و استرس در دانش آموزان شود. در نتیجه پیشنهاد می شود که مدارس و والدین برای ایجاد فرهنگ برنامه ریزی منظم در میان دانش آموزان اقدام کنند تا زمینه های موفقیت تحصیلی آنها فراهم گردد. ادامه تحقیق نشان می دهد که استفاده از ابزارهایی مانند جدول زمانبندی، زمان بندی تقویم تحصیلی و تعیین اولویت ها می تواند به دانش آموزان در سازماندهی بهتر امور درسی کمک کند. همچنین، برنامه ریزی باید انعطاف پذیر باشد تا دانش آموز بتواند در شرایط خاص تغییرات لازم را اعمال کند بدون اینکه از مسیر اصلی اهداف خود دور شود. نقش معلمان در آموزش مهارتهای برنامه ریزی نیز به سیار مهم است؛ زیرا آنها می توانند با راهنمایی و بازخوردهای موثر دانش آموزان مسیر موفقیت یاری کنند. از سوی دیگر مشارکت والدین در فرآیند برنامه ریزی و نظارت بر پیشرفت تحصیلی می تواند انگیزه و تعهد دانش آموزان را افزایش دهد. نتایج کلی این پژوهش حاکی از آن است که برنامه ریزی منظم نه تنها بر موفقیت تحصیلی تاثیر مستقیم دارد، بلکه به رشد شخصی، افزایش اعتماد به نفس و تقویت مهارتهای زندگی دانش آموزان نیز کمک می کند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که نهادینه سازی فرهنگ برنامه ریزی منظم یکی از موثرترین راهکارها برای ارتقاء کیفیت آموزش و پرورش در نظام های آموزشی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اعظم جوادی
کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور تهران
رقیه جنگجو
کارشناسی علوم تربیتی شاخه کودکان کم توان ذهنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران