تحلیل نقش قصه های پیامبران در تربیت اخلاقی دانش آموزان دبستانی با تکیه بر سبک بیانی قرآن و بازتاب آن در ادبیات فارسی منظوم

قصه های پیامبران در قرآن، کریم با بهره گیری از بیانی هنرمندانه ساختاری نمادین و مضامین اخلاقی عمیق همواره یکی از ابزارهای موثر تربیت دینی و اخلاقی در نظام تعلیم و تربیت اسلامی بودهاند. این پژوهش با هدف تحلیل نقش این قصه ها در تربیت اخلاقی دانش آموزان دبستانی با تکیه بر سبک بیانی قرآن و بازتاب آن در ادبیات منظوم فارسی انجام گرفته است. در این راستا با روش توصیفی-تحلیلی ابتدا به بررسی ویژگیهای سبک بیانی قرآن در نقل قصص مانند، ایجاز، تاکید تکرار هنری و تصویرسازی اخلاقی پرداخته شده و سپس جلوه های این قصه ها در آثار منظوم ادب فارسی همچون مثنوی معنوی، مولوی بوستان و گلستان سعدی و منظومه های ناصر خسرو، بررسی گردیده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که استفاده از ساختار داستانی در انتقال مفاهیم دینی تاثیر مستقیم بر نهادینه سازی ارزشهای اخلاقی در ذهن کودکان دارد. همچنین اقتباس هنرمندانه شاعران فارسی زبان از قصه های، قرآنی سبب تقویت این تاثیرگذاری و ایجاد پیوندی میان تربیت دینی و ادبیات کودک پسند شده است. بر این اساس میتوان از ظرفیت ادبیات منظوم الهام گرفته از قرآن به عنوان ابزار مکمل در فرآیند آموزش اخلاق به دانش آموزان بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

قصه های قرآنی ، پیامبران ، تربیت اخلاقی ، سبک بیانی ، قرآن ، ادبیات منظوم ، فارسی ، تعلیم و تربیت ، دانش آموزان دبستانی