نقش یادگیری مبتنی بر بازی در تقویت انگیزه و مهارتهای شناختی دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش یادگیری مبتنی بر بازی در تقویت انگیزه و مهارتهای شناختی دانش آموزان فرآیند تعلیم و تربیت می پردازد. یادگیری مبتنی بر بازی با بهره گیری از عناصر بازی های دیجیتال و غیر دیجیتال، محیطی تعاملی و جذاب برای یادگیری فراهم می کند که می تواند انگیزه، درونی، مهارت های حل مسئله، تصمیم گیری و تعامل اجتماعی دانش آموزان را بهبود بخشد. این پژوهش از طریق تحلیل کیفی و بررسی مطالعات موردی در نظام های آموزشی، مختلف تاثیر این رویکرد بر عملکرد تحصیلی و انگیزه دانش آموزان را ارزیابی می کند. یافته ها نشان دهنده پتانسیل بالای یادگیری مبتنی بر بازی در افزایش مشارکت و تقویت مهارت های شناختی است، به ویژه در میان دانش آموزان نسل دیجیتال. با این حال چالش هایی مانند هزینه های توسعه بازی های آموزشی، نیاز به آموزش معلمان و نابرابری های دسترسی به فناوری نیز شناسایی شده اند. این مقاله پیشنهادهایی برای پیاده سازی موثر این رویکرد در نظام های آموزشی، به ویژه در ایران، ارائه می دهد تا یادگیری را به تجربه ای جذاب و موثر تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر بازی ، مهارت های شناختی ، انگیزه دانش آموزان ، تعلیم و تربیت ، فناوری آموزشی