تحلیل روان شناختی گریز از عشق: علل و پیامدها در روابط بین فردی

عشق به عنوان یکی از بنیادی ترین نیازهای روانی انسان نقش مهمی در شکل گیری و پایداری روابط بین فردی دارد. با این حال برخی افراد به دلایل مختلف روانشناختی از تجربه یا ابراز عشق گریزان اند. پژوهش حاضر با روش توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی علل روان شناختی گریز از عشق و پیامدهای آن در روابط بین فردی می پردازد. یافته های نظری حاصل از تحلیل متون تخصصی روانشناسی نشان می دهد که متغیرهایی همچون تجارب آسیب زای دوران کودکی، سبک های دلبستگی ناایمن به ویژه اجتنابی و مضطرب، اختلالات شخصیت مانند شخصیت اجتنابی یا مرزی، ترس از صمیمیت و الگوهای ناکارآمد باورهای شناختی در شکل گیری این گریز موثرند. از سوی دیگر پیامدهای گریز از عشق می تواند شامل انزوای اجتماعی، احساس مزمن تنهایی، دشواری در ایجاد روابط پایدار و کاهش کیفیت زندگی عاطفی باشد. در نهایت مطالعه حاضر با تاکید بر ضرورت توجه به عوامل روانشناختی موثر در گریز از عشق بر اهمیت مداخلات درمانی نظیر روان درمانی بین فردی، شناخت درمانی و تقویت مهارتهای هیجانی در بهبود روابط انسانی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

گریز از عشق ، روابط بین فردی ، سبک دلبستگی ، ترس از صمیمیت ، اختلالات شخصیت