تاثیر فناوری نوین بر طراحی برنامه های درسی با رویکرد روانشناسی شناختی

در دهه های اخیر پیشرفتهای شگرف در حوزه تکنولوژی آموزشی روشهای سنتی تدریس و یادگیری را دگرگون ساخته است. تکنولوژی آموزشی نه تنها به عنوان ابزاری برای انتقال اطلاعات بلکه به عنوان عاملی موثر در افزایش انگیزش و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود، وجود چگونگی تاثیر این تکنولوژیها بر فرآیندهای شناختی و انگیزشی دانش آموزان همچنان نیازمند بررسیهای عمیقتر است. یکی از مفاهیم کلیدی در این زمینه مدل سازی ذهنی است که به عنوان چارچوبی برای درک چگونگی سازماندهی و پردازش اطلاعات در ذهن دانش آموزان مطرح شده است. در این پژوهش حول این محور می چرخد که چگونه تکنولوژی آموزشی میتواند با تاثیرگذاری بر مدل سازی ذهنی دانش آموزان، انگیزش و عملکرد تحصیلی آنان را بهبود بخشد. با وجود مطالعات متعدد در زمینه تکنولوژی آموزشی هنوز شکافهایی در درک دقیق مکانیسمهای شناختی و انگیزشی وجود دارد که این تکنولوژیها بر آنها تاثیر میگذارند. این شکافها ضرورت انجام پژوهشی جامع را دوچندان میکند. مسئله اصلی پژوهش حاضر این است که آیا و چگونه تکنولوژی آموزشی میتواند مدل سازی ذهنی دانش آموزان را تقویت کرده و در نتیجه، انگیزش و عملکرد تحصیلی آنان را ارتقا دهد. مطالعات پیشین نشان داده اند که استفاده از ابزارهای تکنولوژیک مانند شبیه سازیها و بازیهای آموزشی میتواند درک مفهومی دانش آموزان را عمیقتر کند. با این حال، ارتباط بین این ابزارها و مدلسازی ذهنی هنوز به طور کامل تبیین نشده است.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی آموزشی ، مدل سازی ذهنی ، انگیزش درونی ، عملکرد تحصیلی ، طراحی محتوای آموزشی