آموزش ترکیبی و یادگیری فراگیر

هدف از نگارش این مقاله بررسی مفاهیم و ویژگیهای آموزش ترکیبی و تاثثیر آن بر یادگیری فراگیر است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات از طریق بررسی کتب مقالات و پایان نامه ها از طریق مراجعه به کتابخانه مراکز پژوهشی و اینترنت انجام شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آموزش ترکیبی (Blended Learning به عنوان رویکردی نوین در نظامهای آموزشی مدرن با تلفیق موثر آموزش حضوری و فناوریهای دیجیتال زمینهای انعطاف پذیر و پویا برای یادگیری فراهم میکند. از سویی دیگر یادگیری فراگیر Inclusive Learning راهبرد کلیدی عدالت آموزشی در قرن بیست و یکم است که به مشارکت و موفقیت همه یادگیرندگان، فارغ از تفاوتهای فردی فرهنگی و اجتماعی تاکید دارد. یافتههای پژوهشی اخیر نشان میدهد آموزش ترکیبی، از طریق کاهش محدودیتهای زمانی و مکانی و امکان شخصی سازی محتوا میتواند بستر تحقق آموزش فراگیر را تقویت کند و قابلیت پاسخگویی محیط آموزشی را نسبت به نیازهای متنوع دانش آموزان افزایش دهد فناوریهای نوین ابزارهای کمکی و تمرکز بر یادگیرنده محوری باعث شدهاند تا آموزش ترکیبی نه صرفا شیوهای مکمل بلکه راهبردی ساختاری برای توسعه آموزش فراگیر در سطوح مختلف شود با این حال چالشهایی مانند شکاف دیجیتال نیاز به توانمندسازی معلمان و فراهم سازی زیرساختهای برابر همچنان موانع اساسی در مسیر تحقق کامل یادگیری فراگیر مبتنی بر آموزش ترکیبی به شمار میروند بر این اساس سیاست گذاریهای آینده نگر سرمایه گذاری هدفمند برای رفع این چالشها ضروری است

کلیدواژه ها:

آموزش ترکیبی ، یادگیری فراگیر ، یادگیرنده ، محیط آموزشی