بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر فعالیتهای تیمی و پروژه محور بر تعاملات علمی و یادگیری گروهی در دانش آموزان

در دنیای امروز که فرآیندهای آموزشی به سمت روشهای نوین و تعامل محور حرکت می کنند، اهمیت توسعه مهارتهای اجتماعی، تفکر انتقادی و همکاری گروهی در بین دانش آموزان بیش از پیش آشکار شده است. تدریس مبتنی بر پروژه به عنوان یک روش فعال و نوآورانه در آموزش، نه تنها به عنوان یک ابزار برای تقویت محتوای علمی بلکه به عنوان یک فرآیند اجتماعی و همکاری محور شناخته می شود که می تواند نتایج مثبت قابل توجهی در تعاملات علمی و یادگیری گروهی به همراه داشته باشد. شیوه های تدریس گروهی، تقسیم مسئولیت ها و ارزیابی های گروهی به طور خاص مورد توجه قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که تدریس مبتنی بر فعالیت های تیمی و پروژه محور می تواند باعث افزایش تعاملات علمی میان دانش آموزان شود زیرا این روش ها به دانش آموزان این امکان را می دهند که در یک محیط گروهی با یکدیگر به تبادل نظر و حل مسائل بپردازند و از این طریق مهارت های اجتماعی، تفکر انتقادی و توانایی های ارتباطی خود را تقویت کنند. استفاده از تدریس پروژه محور باعث افزایش مسئولیت پذیری و مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری می شود. از سوی دیگر، معلمان با استفاده از این روش ها می توانند به عنوان تسهیل کننده عمل کرده و شرایطی را فراهم کنند که دانش آموزان درگیر یادگیری فعال، حل مسائل و مشارکت گروهی شوند. این رویکرد آموزشی به دانش آموزان کمک می کند تا نه تنها در زمینه علمی رشد کنند، بلکه مهارت های اجتماعی خود را نیز در محیط های گروهی تقویت کنند.

کلیدواژه ها:

تدریس بر فعالیت ، تیمی پروژه محور ، تعاملات علمی ، یادگیری گروهی ، دانش آموزان