مقایسه برنامه های آموزشی، روشهای تدریس و نتایج یادگیری در مدارس دولتی و خصوصی

هدف از این پژوهش مقایسه برنامههای آموزشی، شیوههای تدریس و نتایج یادگیری در مدارس دولتی و خصوصی و بررسی عوامل موثر بر تفاوتهای موجود بین این دو نوع مدرسه بود. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و با استفاده از ابزارهایی چون مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان، معلمان و مدیران مدارس ابتدایی و متوسطه شهر مورد مطالعه بود که نمونه ای از آنها به صورت هدفمند انتخاب شدند. نتایج نشان داد که مدارس خصوصی به دلیل برخورداری از منابع مالی، فضای آموزشی مناسب تر، نسبت پایین تر دانش آموز به معلم و استقلال در برنامه ریزی آموزشی از برنامههای غنی تر و متنوع تری بهره مند هستند. همچنین، در این مدارس روشهای تدریس فعال مشارکتی و مبتنی بر فناوری بیشتر به کار گرفته می شود که موجب بهبود انگیزش مشارکت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان شده است. در مقابل مدارس دولتی غالبا محدود به برنامه درسی رسمی بوده و استفاده از شیوههای سنتی تدریس در آنها رایج تر است. این پژوهش تاکید دارد که اگرچه امکانات و منابع در مدارس خصوصی نقش موثری در ارتقاء کیفیت آموزش دارند، اما عواملی چون مدیریت اثربخش، انگیزه معلمان و تعامل خانواده نیز در بهبود نتایج یادگیری در مدارس دولتی تاثیرگذار هستند. بر این اساس، سیاستگذاری عادلانه در حوزه آموزش عمومی توانمندسازی معلمان و بازبینی در برنامههای درسی راهکارهایی کلیدی در کاهش شکاف کیفیت آموزشی بین مدارس دولتی و خصوصی به شمار می روند.

کلیدواژه ها:

مدارس دولتی ، مدارس خصوصی ، برنامه درسی ، روش تدریس ، کیفیت یادگیری ، عدالت آموزشی