تاثیر آموزش قرائت قرآن کریم بر مهارتهای خواندن متن دانش آموزان پسر کم توان ذهنی با توجه به نگرش دینی والدین

هدف پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش قرائت قرآن کریم بر مهارت خواندن متن دانش آموزان کم توان ذهنی پسر با توجه به نگرش دینی والدین انجام گرفته است. روش ۲۸ نفر از دانش آموزان پسر کم توان ذهنی به صورت نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. تعداد ۱۵ نفر ۵۳/۶) (درصد در گروه کنترل و ۱۳) نفر ۴۶) (درصد در گروه آزمایش با میانگین سنی ۱۳ سال به طور تصادفی جای گرفتند. ابتدا جهت بررسی اثربخشی آموزش قرائت قرآن کریم بر مهارت خواندن پیش آزمون آزمون خواندن متن از گروههای آزمایش و کنترل گرفته و پس از آموزش روخوانی، قرآن مجددا پس آزمون آزمون) خواندن متن از دو گروه گرفته شد. نتایج با آزمونهای تی مستقل و تحلیل واریانس دوراهه برای بررسی فرضیهها و آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای بررسی توزیع متغیرها تحلیل شد. نتیجه گیری آموزش قرائت قرآن کریم بر دقت خواندن متن فارسی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر موثر است، اما بر سرعت خواندن متن تاثیری مشاهده نشد. (۰/۰۵ =p) همچنین یافته ها نشان داد تاثیر آموزش قرائت قرآن کریم بر دقت خواندن دانش آموزان بستگی به نگرش دینی مادران دارد و بین نگرش دینی پدران و تاثیر آموزش قرائت قرآن کریم بر مهارت خواندن دانش آموزان کم توان ذهنی رابطه معناداری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

کم توانی ذهنی ، مهارت خواندن ، آموزش قرائت قرآن کریم ، نگرش دینی پدر ، نگرش دینی مادر