بررسی رابطه بین فرایند طرحواره ای و نگرش به ازدواج دانشجویان مشهد

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و نگرش به ازدواج میان دانشجویان بود. در این مطالعه تلاش شد تا مشخص شود چگونه الگوهای شناختی محیطی درونی شده که در سال های اولیه زندگی شکل می گیرند، می توانند بر نگرش افراد به ازدواج تاثیر بگذارند. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۹ نفر از دانشجویان دانشگاه بین المللی امام (ره) به تعداد ۶۱ مرد و ۳۹ زن بود. روش جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه ۹۰ سوالی یانگ و پرسشنامه محقق ساخته نگرش به ازدواج بود. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. این نتایج نشان می دهد که با افزایش شدت طرحواره ها، نگرش منفی نسبت به ازدواج منفی تر می شود. کرباتری نتیجه می گیرد که شناسایی و اصلاح طرحواره ها می تواند فرایند مشاوره را برای ارتقای انتظارات مثبت نسبت به زندگی زناشویی برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، نگرش به ازدواج ، دانشجویان ، فرایند طرحواره ای