بررسی تاثیر آموزش سازگار با سبک یادگیری بر خودتنظیمی و افزایش عمق یادگیری در دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش سازگار با سبک یادگیری بر خودتنظیمی و عمق یادگیری دانش آموزان ابتدایی دارای مشکلات یادگیری انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه سوم تا ششم ابتدایی با مشکلات یادگیری در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ که از میان آنها ۶۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک های یادگیری کلب (۱۹۸۵)، پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد (۱۹۹۵) و آزمون محقق ساخته عمق یادگیری بود. گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت آموزش سازگار با سبک یادگیری قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل معمول آموزش را دریافت کردند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش سازگار با سبک یادگیری به طور معناداری موجب افزایش خودتنظیمی (t(=۴/۷۲, p<۰/۰۰۱, d=۱/۲۳) و عمق یادگیری (t(=۳/۱, p<۰/۰۰۰, d=۱/۴۵) در گروه آزمایش شده است. تحلیل MANCOVA اثر کلی معنادار مداخله را بر ترکیب متغیرهای وابسته تایید کرد (F=۱۸/۲۳, p<۰/۰۰۱, η۲=۰/۴۶). این یافته ها حاکی از آن است که آموزش سازگار با سبک یادگیری می تواند به عنوان یک راهبرد موثر برای بهبود مهارت های خودتنظیمی و ارتقای یادگیری عمق در دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری در منطقه ابهروز مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این پژوهش می تواند برای معلمان، روانشناسان آموزشی و برنامه ریزان درسی در طراحی برنامه های آموزشی فردمحور مفید باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش سازگار با سبک یادگیری ، خودتنظیمی ، عمق یادگیری