نقش محیط، تغذیه، استرس و عوامل اجتماعی در افزایش علائم بیش فعالی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 59

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CFTP11_0241

تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1404

چکیده مقاله:

در این پژوهش به بررسی تاثیر عوامل محیطی، تغذیه ای، روانی (استرس) و اجتماعی بر بروز و شدت اختلال بیش فعالی (ADHD) نوجوانی پرداخته شده است. هدف از این پژوهش بررسی و شناسایی مشخصه هایی است که می توانند در پیشگیری و کنترل این اختلال موثر باشند. مطالعه حاضر از نوع مروری بر مقالات (ADHD) است. اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) یکی از مهمترین اختلالات عصبی-رفتاری دوران کودکی است که در بسیاری از موارد ادامه کودکی و خانواده و عوامل متعددی می توانند بر سیر این اختلال موثر باشند. با وجود پیشرفت های علمی فراوان، هنوز علت دقیق ADHD بطور کامل مشخص نشده است. اگرچه عوامل ژنتیکی در این زمینه مساعدت دارند اما بسیاری از عوامل محیطی، تغذیه ای، استرس های خانوادگی و شرایط محیطی سالم به فهم بهتر جریان ADHD کمک می کند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که محیط زندگی کودک، به ویژه در سال های ابتدایی، رشد، فهم اساسی در بروز و تشدید علائم بیش فعالی دارد. محیط خانوادگی با نوسانات (طلاق والدین، خشونت خانگی، سموم محیطی مانند سرب، جیوه با آلودگی هوا) می تواند باعث اضطراب، بی قراری و رفتارهای نشانگر در کودک شود. قرارگیری در معرض مواد سمی مانند سرب، جیوه، وسایل دیجیتال (موبایل، بازی های ویدیویی) در سنین پایین ممکن است باعث اختلال در تکامل و کاهش تمرکز و افزایش رفتارهای بیش فعالی شود. کمبود محرک های محیطی سالم (بازی، فضای باز)، تعامل با طبیعت، ارتباط با چهره، رشدمند، مصرف قندهای ساده و مواد غذایی فرآوری شده نامناسب می تواند باعث تحریک پذیری و بیش قراری در کودکان شود. کمبود ریزمغذی ها مانند آهن، روی، مصنوعی، اسیدهای چرب امگا-۳ و ویتامین B۶ می تواند برعملکرد نوروترنسمیترها اثر بگذارد. حساسیت به مواد غذایی حاوی رنگ های مصنوعی، نگهدارنده ها مانند بنزوات سدیم و رژیم غذایی کم میوه و سبزی تازه و منابع امگا-۳ (مثل ماهی و تخم مغازی) می تواند در بهبود تغذیه موثر باشد. استرس هم می تواند از عوامل موثر بر بروز علائم باشد. فشارهای روانی، ضعف تحصیلی، اضطراب، خشونت در خانه، فشارهای تحصیلی، مشکلات خانوادگی، کاهش خوش بینی، محیط های استرس زا (مدرسه یا خانه) می تواند بر کاهش تمرکز و افزایش رفتارهای بیش فعال تاثیرگذار باشد. سطح تحصیلات والدین، آگاهی والدین در شناخت و مدیریت صحیح رفتار کودک نیز بر شدت بیش فعالی موثر است.

نویسندگان

ابوالفضل هاتفی اردکانی

دانشجوی کارشناسی، آموزش ابتدایی، اداره کل آموزش و پرورش استان یزد

فاطمه کمالی

کارشناس زبان و ادبیات فارسی، اداره کل آموزش و پرورش استان یزد