مدیریت نوین جهانی و فناوری های آموزشی: کلید ارتقای کیفیت برنامه ریزی آموزشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت نوین جهانی و بکارگیری فناوری های آموزشی بر کیفیت برنامه ریزی آموزشی در مدارس ابتدایی شهرستان فوجان انجام شده است. این مطالعه به روش توصیفی-تحلیلی و با رویکرد کمی صورت گرفته است. جامعه آماری شامل ۳۰۰ نفر از معلمان مدارس ابتدایی بوده که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر اساس فرمول کوکران، ۱۶۹ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد مدیریت نوین آموزشی و کیفیت برنامه ریزی آموزشی بود که روایی و پایایی آن ها مورد تایید قرار گرفت. داده ها با بهره گیری از آمار توصیفی و آزمون های رگرسیون خطی چندگانه و همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که میان مدیریت نوین آموزشی و مشارکت جویی و فناوری های نوین آموزشی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، به گونه ای که افزایش بهره گیری از رویکردهای مدیریت نوین آموزشی، مشارکت جویی و فناوری های نوین آموزشی منجر به ارتقای انعطاف پذیری و اثربخشی برنامه ریزی در مدارس می شود. همچنین استفاده از فناوری های نوین آموزشی فرآیند یادگیری را افزایش داده و امکان شخصی سازی آموزش و دسترسی برابر منابع را فراهم می سازد. توجه به مهارت های کلیدی در برنامه ریزی آموزشی نیز نقش مهمی در آماده سازی دانش آموزان برای مواجهه با چالش های آینده دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت نوین آموزشی ، فناوری های آموزشی ، کیفیت برنامه ریزی آموزشی ، مشارکت معلمان ، توسعه مهارت های آموزشی