یکپارچه سازی روانشناسی و آموزش در یادگیری دانش آموزان

بررسی انگیزش یادگیری در دانش آموزان، بدون توجه به تنوع و پیچیدگی فردیت آنها، ناکامل است. هر دانش آموز مجموعه ای منحصر به فرد از نیازها، علایق، و سبک های یادگیری روبروست که تاثیر مستقیمی بر میزان و نوع انگیزش او دارد. بنابراین، طراحی برنامه های آموزشی باید به گونه ای شکل گیرد که با این تفاوتها پاسخ دهد و از پاسخ های روانشناختی به عنوان چراغ راهی برای ایجاد تجربه های یادگیری فعال استفاده کند. به مرور زمان، این موضوع ما را به این نتیجه می رساند که طراحی برنامه های آموزشی صرفا انتقال اطلاعات نمی تواند نتایج مطلوب را به همراه داشته باشد. درک این موضوع ما را به گونه ای سازماندهی شود که دانش آموزان را به مشارکت فعال در فرایند یادگیری تشویب کنند و به آنها فرصت دهد تا مفاهیم را به عمق درک نمایند. این مشارکت فعال نقش کلیدی در انگیزش دارد که نشان می دهد نیازهای درونی نقش اساسی در فرایند یادگیری دارند. از نیازهای مرتبط با انگیزش تا نیازهای خاص مانند خودکارآمدی، شناخت این نیازها در دانش آموزان راهی برای ایجاد انگیزه پایدار در آنها است. ما قادر می سازد تا برنامه های آموزشی را به گونه ای تنظیم کنیم که از طریق فراهم کردن فضایی متناسب با نیازهای درونی دانش آموزان، به یادگیری عمیق تر و با انگیزه بیشتر ترغیب کنیم.

کلیدواژه ها:

انگیزه درونی ، سلامت روانی ، سبک های یادگیری ، فرایند یادگیری دانش آموزان