بررسی اثرات استفاده از روایت سازی و داستان پردازی تعاملی در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

روایت سازی و داستان پردازی تعاملی به عنوان رویکردی خلاقانه و جذاب در آموزش، نقش مهمی در توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی ایفا می کند. این روش با فراهم کردن فضایی برای تعامل و همکاری میان کودکان، توانایی های ارتباطی آن ها را تقویت می کند و به آن ها امکان می دهد احساسات، افکار و تجربیات خود را به صورت هدفمند بیان کنند. تحقیقات نشان می دهد دانش آموزانی که در فعالیت های داستان پردازی شرکت می کنند، مهارت هایی مانند گوش دادن فعال، حل تعارض و همدلی را بهتر توسعه می دهند و روابط مثبت تری با همسالان خود برقرار می کنند. همچنین، داستان پردازی تعاملی باعث افزایش انگیزه یادگیری و مشارکت فعال در کلاس می شود و فضای آموزشی را به محیطی پویا و جذاب تبدیل می کنداین پژوهش با بررسی تاثیرات روش های داستان پردازی تعاملی، نشان می دهد که مشارکت دانش آموزان در خلق و روایت داستان ها، مهارت های اجتماعی آنان را به شکل قابل توجهی ارتقا می دهد. کودکان با ایفای نقش های مختلف و شرکت در فعالیت های گروهی، تجربه های اجتماعی متنوعی کسب می کنند که باعث تقویت اعتماد به نفس و توانایی حل مسئله می شود. علاوه بر این، داستان پردازی تعاملی فرصتی برای تقویت همکاری، احترام به نظرات دیگران و پرورش خلاقیت فراهم می آورد. نتایج این تحقیق می تواند راهنمای معلمان و مربیان در طراحی برنامه های آموزشی موثر و تقویت مهارت های اجتماعی کودکان ابتدایی باشد و اهمیت استفاده از روش های خلاقانه و فعال در یادگیری را برجسته سازد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی روایت سازی ، داستان پردازی تعاملی ، مهارت اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی