نقش منابع تجدیدپذیر انرژی در توسعه پایدار و کاهش اثرات تغییرات

اقلیمی با توجه به رشد سریع جمعیت جهان و توسعه اقتصادی کشورهای نوظهور نیاز جهانی به انرژی به شدت افزایش یافته است. آژانس بین المللی انرژی پیشبینی میکند که مصرف انرژی تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۵۰ درصد رشد خواهد کرد. وابستگی کنونی به سوختهای فسیلی که بیش از ۸۰ درصد انرژی جهان را تامین میکنند باعث تشدید چالشهای زیست محیطی، از جمله انتشار بیش از ۳۶ میلیارد تن دی اکسید کربن سالانه مرگ زودرس ۷ میلیون نفر بر اثر آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی فاجعه آمیز شده است. این مسائل ضرورت انتقال فوری به منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر را برجسته ساخته اند. منابع تجدیدپذیر انرژی که شامل انرژی خورشیدی، بادی، آبی، زمین، گرمایی، زیست توده و منابع نوظهوری مانند انرژی امواج و جزر و مد هستند به دلیل قابلیت تجدید طبیعی و انتشار ناچیز آلایندهها به عنوان راه حل اصلی تامین امنیت انرژی و حفاظت از محیطزیست مطرح. این مطالعه حاضر تمامی جنبههای فنی، اقتصادی، زیست، محیطی، اجتماعی و سیاسی این منابع را بررسی میکند، پتانسیلها مزایا از قبیل ایجاد اشتغال، کاهش وابستگی به واردات، انرژی تقویت امنیت ملی و بهبود کیفیت هوا و همچنین چالشهایی نظیر نوسانات، تولید هزینههای سرمایه گذاری، بالا محدودیتهای زیرساختی و موانع قانونی تحلیل شده اند.

کلیدواژه ها:

منابع ، تجدیدپذیر انرژی ، پایدار ، تغییرات اقلیمی ، انرژی خورشیدی ، انرژی بادی