بررسی رابطه بین سبک تدریس و میزان پذیرش مقررات کلاسی

هدف این پژوهش بررسی رابطه میان سبک های مختلف تدریس معلمان و میزان پذیرش مقررات کلاسی توسط دانش آموزان است. در این راستا، تلاش شده است تا تاثیر نوع تعامل آموزشی بر رفتارهای انضباطی و مشارکت دانش آموزان در محیط کلاس تحلیل شود. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره متوسطه در چند مدرسه منتخب بوده و نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای صورت گرفته است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد سبک تدریس و میزان پذیرش مقررات کلاسی بوده که روایی و پایایی آن ها پیش تر تایید شده است.در مرحله تحلیل، از مدل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه برای بررسی رابطه بین متغیرها استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که سبک تدریس تعاملی و مشارکتی معلمان با میزان پذیرش مقررات کلاسی رابطه مثبت و معناداری دارد؛ به طوری که دانش آموزان در کلاس هایی با فضای گفت وگو، احترام متقابل و مشارکت فعال، مقررات را با رضایت بیشتری پذیرفته و رعایت می کنند. در مقابل، سبک های تدریس اقتدارگرایانه یا غیرمداخله گرایانه با کاهش سطح پذیرش مقررات همراه بودند. این یافته ها بر اهمیت انتخاب سبک تدریس مناسب در مدیریت کلاس و ارتقای کیفیت یادگیری تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

سبک تدریس ، مقررات کلاسی ، دانش آموزان