اولویت بندی فناوریهای تولید برق پایدار در صنایع نفت و شیمی ایران با رویکرد تصمیم گیری چند معیاره SWARA-MARCOS

در این پژوهش یک چارچوب تلفیقی مبتنی بر روشهای SWARA و MARCOS برای اولویت بندی فناوریهای تولید برق پایدار در صنایع نفت و شیمی ایران ارائه شد. پس از شناسایی سیزده معیار کلیدی در سه بعد، اقتصادی، زیست محیطی و فنی وزن دهی معیارها با بهره گیری از دیدگاه دو سیاست گذار و سه پژوهشگر خبره صورت گرفت. پنج فناوری اصلی شامل نیروگاه سیکل ترکیبی گازی (CCGT)، خورشیدی PV، بادی، زیست توده و هسته ای بر اساس میانگین امتیازات خبرگان ارزیابی شدند. نتایج مدل نشان داد که فناوریهای خورشیدی PV و بادی بیشترین نزدیکی به راه حل آرمانی دارند و به عنوان گزینه های اصلی توسعه برق پایدار معرفی میشوند؛ در حالی که فناوری هسته ای و CCGT با وجود برخی مزایا، به دلیل چالش های زیست محیطی و اقتصادی در رتبه های پایین تر قرار گرفتند. تحلیل حساسیت نیز بیانگر آن بود که در سناریوهای مختلف از جمله بحران آب یا تغییر قیمت گاز اولویت بندی فناوریها به ویژه در مورد انرژیهای تجدیدپذیر نسبتا پایدار باقی میماند این چارچوب تصمیم گیری ابزاری شفاف و قابل اتکا برای سیاست گذاران و مدیران صنعت برق کشور فراهم میکند تا در شرایط متغیر محیطی و اقتصادی، بهینه ترین مسیر توسعه فناوریهای برق را اتخاذ کنند.

کلیدواژه ها:

توسعه ی پایدار ، تصمیم گیری چند معیاره ، انرژی های تجدیدپذیر ، صنعت برق ، MARCOS ، SWARA